یادِ محمدرضا در قلب عاشقان شهادت جاوید مانده است
به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید محمدرضا باشی زرگرآبادی یازدهم اردیبهشت ۱۳۳۹ در شهرستان دامغان در خانواده‌ای دوستدار اهل بیت (ع) دیده به جهان گشود. امورات معیشتی خانواده از راه بنایی می‌گذشت که با زحمت و تلاش فراوان پدر، توأم بود.
باوفا بود و خنده‌رو
محمدرضا تحصیلاتش را تا دوم راهنمایی ادامه داد و از آن به بعد دوشادوش پدر کار می‌کرد تا در عرصه اقتصادی پشتیبان پدر باشد. همیشه سعی می‌کرد کارش را به نحو احسن انجام دهد و کسبی حلال داشته باشد. با ایمان بود و با گذشت، کم صحبت و مهربان، با وفا و خنده‌رو و به کوچک و بزرگ احترام می‌گذاشت. از کودکی به مسجد و نماز جماعت علاقه داشت. کمتر جمعه‌ای می‌شد که در نماز جمعه شرکت نکند. مشتاق خواندن دعای کمیل و ندبه در شب و صبح آدینه بود. متأهل بود و تنها یادگارش به توصیه ایشان علیرضا نام‌گذاری شد.
پاسدار افتخاری
از بسیج به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد و تک‌تیرانداز بود. در تاریخ دوازدهم تیر ۱۳۶۲ به عضویت پاسدار افتخاری درآمد و پس از مدتی کارمند اداره برق شد. در تاریخ بیست و دوم اردیبهشت ۱۳۶۱ در منطقه جنوب کشور به مدت چهار ماه حضور یافت. بار دیگر در تاریخ یازدهم تیر ۱۳۶۲ به مدت چهار ماه و هفت روز در لشکر علی‌ابن‌ابیطالب (ع) به وظیفۀ خود عمل کرد.
یاد محمدرضا همیشه در قلب عاشقان شهید و شهادت جاوید مانده است
او که توفیق دویست و شصت و یک روز حضور در مناطق جنگی را داشت یک بار در جبهه جنوب از ناحیه سر مجروح شد و در بیمارستان سعادت آباد تهران هجده روز بستری شد. سرانجام محمدرضا یکم آذرماه ۱۳۶۲ در منطقه پنجوین در عملیات والفجر چهار بر اثر اصابت ترکش به پا و پهلو به مقام شهادت دست یافت و به آرزوی دیرینه‌اش رسید. پیکر پاک این شهید، پس از تشییع در گلزار شهدای شهرستان دامغان به خاک سپرده شد؛ اما یادش همیشه در قلب دوستان و عاشقان شهید و شهادت زنده و جاوید مانده است.
انتهای متن/
