خواهرانم! حجـاب اسـلامی را رعایت کنند که فساد یک جامعه، شکست آن جامعه است

به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید محمد کلاهی بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۵۰ در شهرستان تهران به دنیا آمد. پدرش عوضعلی، پاسدار بود و مادرش صغرا نام داشت. دانش‌‏آموز دوم متوسطه و معلم دانش‌آموز بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. هفتم اردیبهشت ۱۳۶۷ در دژخندق عراق بر اثر اصابت ترکش به کمر، شهید شد. آرامگاه او در گلزار شهدای شهر درجزین از توابع شهرستان مهدی‌شهر واقع است.

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:

از خواب غفلت بیدار شدم

اینجانب محمد کلاهی فرزند عوضعلی کلاهی به شـماره شناسـنامه ۶۱۷۳ متولـد سـال ۱۳۵۰ از روستای درجزین، شیعه دوازده امامی که به خود قبولانده‌ام راه امامـان و پیـامبر و راه شهدا را که راه اسلام و قرآن است ادامه دهم تا شاید مورد رضای خداونـد بخشایشـگر قرار گیرد و تا حالا در خواب غفلت بوده و در این راه باشکوه قـدم نمـی‌گذاشـتم ولـی در حال حاضر از خواب غفلت بیدار و در این راه قـدم گذاشـته‌ام تـا شـاید بـه خـدای خـود نزدیکتر و کمی از شیطان دور شوم.

مقابل دشمنان درونی و بیرونی خود قد علم کنید

اینجانب برادر حقیر شما کوچکتر از آن هستم که خود را لایق وصیت بـه چنین امت قهرمان‌پرور کنم، ولی به عنوان یادبود چند کلمه‌ای وصیت می‌کنم:

اولاً برادران عزیز و گرامی کـه خـود پـاک و معصـوم از هـر گنـاهی هسـتند! بـه آن‌ها می‌نویسم که از زندگی خود بطور صحیح و در راه خدا استفاده کنند و به نفس خود اجـازه هیچ سخنی را ندهند که نفس، خود شیطانی بـزرگ اسـت و دل کـه همـان نفـس اسـت را تاریک نکنند و در مقابل دشمنان درونی و بیرونی خود قد علم کنند و نگذارند کـه ایـن دو دشمن بر آن‌ها غلبه کنند و به جبهه‌ها بروند و به برادران دینی خود کمک کنند.

فساد یک جامعه، شکست آن جامعه است

دوم، خواهران پاک و باحجاب! باید به عنـوان وظیفـه شـرعی خـود حجـاب اسـلامی را رعایت کنند که فساد یک جامعه شکست آن جامعه است و همیشه در کار‌های اسلام که با همکاری است شرکت کنند. سوم، پدرم! از شما کمال تشکر را دارم که به من اجازه هر کاری مخصوصاً برای جبهـه دادی و به شما می‌گویم که برای من غم مخور که پسر شـما در راه خـوبی رفتـه اسـت و امانت خود را بطور احسن به خدا برگردانـده‌ای. ان‌شـاءالله کـه دسـتورات اسـلامی را هـم بطور خوبی انجام دهی.

خـدا را در کمتـرین فرصتی که بدست می‌آورید عبادت کنید

چهارم، مادرم! که شما باید، چون فاطمه باشید و در مقابل هر سختی مقاومـت کنیـد کـه خدا هیچ نعمتی را بدون قسمت و امتحان بر تو قرار نداده است که در هـر سـختی، نعمتـی است و در هر راحتی، امتحانی است.

پدر و مادر مهربانم! از شهادت من ناراحت نباشید و خدا را شکر کنید که فرزند شما در راه حق تعـالی بـه شـهادت رسـیده و فرزند خوبی را که امانت بود به خدا تحویـل داده‌ایـد. پـدر و مـادرم! خـدا را در کمتـرین فرصتی که بدست می‌آورید عبادت کنید و به نماز و روزه اهمیت فراوان دهیـد و نمـاز را سر وقت بخوانید. گرچه سخت است پسر کسی از دنیا و از دیدگانش برود، ولی شما باید صبر و استقامت کنید و بطور کلی لباس سیاه نپوشید و بدانید که امام حسین (ع) در صحرای کربلا با ۷۲ تن از یارانش کشته شدند که بیشتر آن‌ها از یک قبیله (بنی‌هاشم) بودند و همه شهید شدند و آن هم تشنه لب و تا چند روز بدن پاک و مطهر امـام حسـین (ع) در آن صـحرای کـربلا افتاده بود. به یاد آن ۷۲ تن و به یاد تمـام شـهدا باشـید.

خواهرم! حجاب خود را رعایت کن

خـواهر عزیـز و بزرگـوارم! مانند خواهر شـهید واقعـی باشید. اولاً حجاب خود را رعایت کن، دوماً با مردم مهربان باش، سـوماً از سـخنان بیهـوده بپرهیز، چهارماً غیبت مکن و به سخنان غیبت کنندگان گوش مده.

خدایا چنان کن سرانجام کار/ تو خشنود باشی و ما رستگار

انتهای متن/