حسین چهار سال رنج عوارض ناشی از شیمیایی را تحمل کرد
به گزارش نوید شاهد سمنان: شهید حسین نمازی (کرک آبادی) فرزند روح‌الله، بیستم تیر ۱۳۴۳ در روستای بیابانک از توابع شهرستان سرخه، در یک خانواده مذهبی متولد شد. هفت ماهه بود که سایه پدر را از دست داد. از این پس مادر برای‌شان هم پدر بود و هم مادر. همه بچه‌ها را دوست داشت، ولی حسین ته تغاری و عزیز کرده‌اش بود. هر جا مادرش می‌رفت حسین پشت سرش بود. رفت مدرسه. سوم راهنمایی را هم خواند که نداشتن دبیرستان در روستا بهانه ترک تحصیلش شد.
دل مادر لرزید
یک روز به مادر گفت که می‌خواهد کار کند. دل ستاره خانم، مادرش لرزید. یعنی حسین می‌خواهد ترکم کند؟ حسین فکرش را خواند و قول داد هر جا رفت زود به زود بیاید به مادر سر بزند؛ چون هر دو دلتنگ می‌شدند. برای کار به تهران رفت. بعد از یک هفته برای مادر پیغام فرستاد: «توی صنایع دفاع پارچین مشغول به کار شدم. کارم راحته و نگرانم نباش.» سه سالی بود که کار کرد.
نتوانست بی‌تفاوت بماند
وقتی دست‌درازی دشمن را دید که تا خرمشهر هم پیش آمدند، دیگر نتوانست بی‌تفاوت بماند. مادر را راضی کرد که رضایت دهد به رفتنش و راهی جزیره مجنون شد. آرپی‌جی‌زن بود. در جبهه که بود یک بار موج انفجار او را گرفت و پنج روز در تهران بستری بود. یک دفعه هم ترکش به دست و پایش خورد و سه روز در بیمارستان اصفهان بستری شد.
چهار سال رنج عوارض ناشی از شیمیایی را تحمل کرد
سرانجام در بمباران شیمیایی جزیره مجنون در عملیلت خیبر شیمیایی شد. چهار سال رنج عوارض ناشی از شیمیایی را تحمل کرد. کلیه‌هایش از کار افتاد و مدتی دیالیز می‌شد. معده‌اش هم خونریزی کرد. او را برای مداوا به آلمان فرستادند؛ هنوز درمان شروع نشده بود که در ششم مرداد ۱۳۶۹ به شهادت رسید. پیکرش را در گلزار شهدای روستای بیابانک دفن کردند.
انتهای متن/
