شهادتت مبارک مادر!
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید مهدی ابراهیمی‌وركیانی دهم اردیبهشت ۱۳۴۲ در شهرستان دامغان چشم به جهان گشود. پدرش محمدحسین و مادرش مریم نام داشت. تا پایان دوره كاردانی در رشته تربیتمعلم درس خواند. معلم بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیستم بهمن ۱۳۶۱ در رقابیه بر اثر اصابت تركش و گلوله به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای فردوسرضای زادگاهش واقع است.
این خاطرات به نقل از خواهر شهید است که تقدیم حضورتان می‌شود.
خوشحالم مجروح شدی!
ببخشید خانم پرستار؛ مهدی ابراهیمی‌ورکیانی مجروح جنگیه، اینجا بستریه؟»
تازه رسیده بودیم تهران و مستقیم رفته بودیم بیمارستان. شماره اتاق را که گرفتیم، توی سالن دنبال او گشتیم. اتاق را پیدا کردم.
جلوی در اتاق، ما را که دید صورتش را به آن طرف برگرداند. مادر کنار تختش ایستاد و گفت: «امانت خدا دست ما هستی، الآن که اینجایی خوشحالم. به خاطر این که تو رو به راه خودش هدایت کرد و توی این راه مجروح شدی.»
مهدی برگشت. زخم صورت او را که دیدم، نتوانستم طاقت بیاورم. پرستار برای آوردن وسایل پانسمان بیرون رفت. هم‌دیگر را بوسیدیم.
بیشتر بخوانید: هرچه برای خود می‌پسندی برای دیگران هم بپسند
شهادتت مبارک مادر!
خودمان نمی‌دانستیم قضیه از چه قرار است. سؤال مادر و جواب‌های سربالای ما اوضاع را بدتر کرد. مادر هر چند دقیقه یکبار می‌پرسید: «چرا مثل مرغ سرکنده می‌رین این طرف و اون طرف؟»
بهش جواب می‌دادیم: «خودمون نمی‌دونیم، شاید مهدی مجروح شده باشه.»
هی سؤال می‌کرد: «شهید شده که این‌ور و اونور می‌رین؟»
کلافه شده بودم و جوابی نداشتم که به او بدهم. بعدازظهر خبر دادند جنازه‌اش به دامغان رسیده است. مادر که شنید مهدی شهید شده، لباس پوشید تا او را ببیند. آرام و صبور بود. باور نمی‌کردیم. به محل که رسیدیم، بالای سرش رفت. با دیدنش گفت: «شهادتت مبارک مادر!»
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی
