برادر شهید «مهدی ترحمی» نقل می‌کند: «گفته بود: اگه رضایت بدی شهید می‌شم. روز جمعه روی پله‌ نشسته بودم. حرف آخرش را به یاد آوردم. دست‌هایم را بلند کردم و گفتم: خدایا! راضی به رضای توام.» نوید شاهد سمنان در سالروز ولادت، در دو بخش خاطراتی از این شهید گرانقدر را برای علاقه‌مندان منتشر می‌کند که توجه شما را به قسمت دوم این خاطرات جلب می‌کنیم.

رضایت مادر، شهادت را روزیش کرد

به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید مهدی ترحمی بیست و هفتم آذر ۱۳۳۷ در شهرستان سمنان به دنيا آمد. پدرش اسدالله و مادرش بی‌بی‌نسا نام داشت. تا پايان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. نماينده جهادسازندگی در نهضت سوادآموزی بود. ازدواج كرد و صاحب يک پسر شد. از طرف بسيج به جبهه رفت. هفدهم اسفند ۱۳۶۲ در جزيره مجنون عراق بر اثر اصابت تركش به سر، شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده يحيای زادگاهش قرار دارد.

 

رضایت مادر، کلید سعادتش بود

گفته بود: «اگه رضایت بدی شهید می‌شم.»

روزهای جمعه برای من طور دیگری بود. روی پله‌ نشسته بودم. حرف آخرش را به یاد آوردم. دست‌هایم را بلند کردم و گفتم: «خدایا! راضی به رضای توام.»

هر چه به غروب جمعه نزدیک می‌شدم، احساس می‌کردم انتظار من تمام می‌شود. یکی دو ساعت گذشت. یکی از پسرهایم به خانه آمد. من را که دید با دست پاچگی گفت: «مامان! مهدی زخمی شده.»

نگرانی را که در صورتش دیدم، اشک از چشمانم جاری شد. گفتم: «امروز صبح راضی شدم؛ مطمئنم که او هم شهید شده است.»

(به نقل از مادر شهید)

بیشتر بخوانید: پیش‌بینی شهید «ترحمی» از آزادسازی قدس

آخرین دیدار

درگیری بین ما و بعثی‌ها در جزیره مجنون شروع شد. 

مهدی پیشم آمد و کلاه آهنی را به من داد. گفتم: «خودت نیاز داری!»

گفت: «تو بیشتر احتیاج داری، اگه برگشتی سلام من رو به همه بچه‌ها برسون؟»

خداحافظی کرد، رفت و شهید شد.

(به نقل از همکار شهید، محمدحسن رضوانی)

 

منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان سمنان/ نشر زمزم-هدایت

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده