وقت آن رسیده است که با عمل ثابت کنم عاشق امام حسین (ع) هستم
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید شمسعلی ایثاری دوم مهرماه ۱۳۰۶ در روستای تويه‌رودبار از توابع شهرستان دامغان ديده به جهان گشود. پدرش موسی و مادرش شرف نام داشت. خواندن و نوشتن نمیدانست. کشاورز بود. سال ۱۳۲۹ ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و چهار دختر شد. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. بيست و نهم تيرماه ۱۳۶۶ در جزيره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و سينه، شهيد شد. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:
وقت آن رسیده است که با عمل ثابت کنم عاشق امام حسین (ع) هستم
خدا را شکر که به ندای رهبرم لبیک گفتم و بر خود واجب دانستم که به جبهه نبرد حق علیه باطل بروم و به وصایای شهیدان جامه عمل بپوشانم و اسلحه یکی از آن عزیزان را به دست بگیرم. آن عاشقان الله، پاسداری از میهن اسلامی و ناموس کشورمان کردند. وظیفه‌ام بود که با عمل ثابت کنم که عاشق امام حسین (ع) هستم و این درس را از شهدا آموختم.
فرزندانم! با شهادتم سعادتی عظیم نصیب‌تان میشود
با اینکه چندین بار مجروح شدم، ولی جبهه را ترک نکردم و دانستم مرگ از جانب خداست. همچون مولایم على مكرراً از خداوند درخواست می‌کردم که مرگم را شهادت در راهش قرار دهد. ای فرزندان عزیزم! اگر خداوند لیاقت شهادت واقعی را نصیبم نمود، برای من گریه نکنید زیرا سعادت عظیم نصیب‌تان شده و اجر بزرگی خواهید داشت.
مبادا راهی را که بنده حقیر انتخاب کردم و به هدف اصلی رسیدم، سبک بشمارید، بلکه قوی و شاکر باشید. در راه خدا قیام کنید، بجنگید و خدایی شوید. این یک وظیفه و امر الهی است. اسلام در خطر است و باید به یاری اسلام شتافت.
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی
