یک مسلمان از هیچ چیز جز اسلام نمی‌ترسد
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید علی رضایی بیستم شهریورماه ۱۳۴۲ در شهرستان دامغان چشم به جهان گشود. پدرش حسن، کارگری میکرد و مادرش گوهر نام داشت. تا پايان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. پاسدار بود. ازدواج کرد. بيست و دوم اسفندماه ۱۳۶۳ در سمت اطلاعات عملیات و فرمانده گروهان در شرق رود دجله عراق بر اثر اصابت تركش به سينه، شهيد شد. پيکر وی را در گلزار شهدای فردوسرضای زادگاهش به خاک سپردند.
فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:
این وصیت یک ساعت قبل از شروع عملیات نوشته شده است
این وصیت‌نامه یک ساعت قبل از به خط مقدم رفتن نوشته شده است. فقط این را می‌خواهم به تمام عزیزانم بگویم که من راه را بعد از پیمودن راه‌هایی بسیار با چشم باز و اندیشه آمیخته با شناخت بر جوامع انتخاب کردم و دوست ندارم کسی در پیش خودش بگوید که فلان شخص در مسائل با اطلاع نبود.
امام خمینی بود که مرا از چاه‌های ظلمانی نجات داد
من همه چیز و همه نیرنگ‌ها را دیدم و طرز به کار بردن آنها را هم بهتر از کسانی که به کار می‌برند بلد بودم اما فرهنگ اصیل اسلام و همچنین حرکت‌های انسان کاملی چون حضرت امام خمینی بود که دست مرا گرفت و از تمام چاه‌ها که در داخل آنها همراه با خنجرهای تیز و مارهای قوی بود نجات داد.
مسلمان از هیچ چیز جز اسلام نمی‌ترسد
امیدوارم که تمام انسان‌هایی که مرا می‌شناسند، اگر بدی از من دیده‌اند مرا ببخشند و از تمام انسان‌هایی که وصیت‌نامه مرا برای آنها می‌خوانند، می‌خواهم که از خداوند بخواهند مرا ببخشند و از گناهانم که بسیار سنگین است بگذرد. به امید پیروزی و زمانی که صاحب الزمان (عج) ظهور کند و تمام انسان‌ها را از بند اسارت نجات دهد. کسانی که اسلام واقعی را شناخته‌اند و ایمان آورده‌اند، شجاع هستند و اگر کسانی مسلمان باشند و شجاع نباشند بدانید که دروغ می‌گویند چون مسلمان از هیچ چیز به جز اسلام نمی‌ترسد.
پس حالا که ما ادعای مسلمانی می‌کنیم، باید مرگ را بزرگ‌ترین نعمتی بدانیم که خداوند بر ما عطا کرده است. چه بهتر است که این نعمت همراه با شهادت نصيب انسان‌ها بشود. به امید روزی که اسلام بر جهان حاکم شود.
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی
سخنرانی شهید «علی رضایی» در خصوص خیانتی که در ابتدای جنگ تحمیلی به انقلاب اسلامی شد/ قسمت اول
فرمانده گروهانی که برای اشاعه فرهنگ انقلاب مشتاقانه می‌جنگید
