نوید شاهد – مادر شهید «محمدعلی قربانیان» نقل می‌کند: «مزار شهدا بالای تپه است؛ پای کوه. یک روز که خیلی خسته شدم، گفتم: محمدعلی! می‌بینی چقدر خسته شدم؟ نمی‌تونم بیام سر خاکت.» همان شب به خوابم آمد و گفت ...» نوید شاهد سمنان در سالگرد ولادت، شما را به مطالعه زندگی این شهید والامقام دعوت می‌کند.

هر وقت قرآن می‌خوانی، من کنارت هستم

به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید محمدعلی قربانیان فرزند محمدحسین و سکینه‌خاتون، بیستم شهریورماه ۱۳۴۲ در شهرستان دامغان به دنیا آمد. محمدعلی هفت ساله بود که به مدرسه رفت و تا پنجم ابتدایی را در کردکوی و دیباج تحصیل کرد. سال ۱۳۵۳ به همراه خانواده به شهرستان دامغان نقل مکان کرد و به ادامه تحصیل پرداخت.

از همان دوران نوجوانی علاقه‌اش به کُشتی باعث شد وارد باشگاه حمزه شود. سخت‌کوشی و تمریناتش، او را به کسب مقام اولی شهرستان و استان رسانید. سال‌های نوجوانی او همزمان با اوج‌گیری انقلاب اسلامی ایران بود.

هر وقت قرآن می‌خونی، من کنارت هستم

مادر شهید نقل می‌کند: «شهرمان کوهستانی است و برف‌گیر. مزار شهدا بالای تپه است؛ پای کوه. هر وقت آنجا می‌رفتم، پا درد می‌گرفتم آن هم توی برف و باران. یک روز که خیلی خسته شدم، گفتم: «می‌بینی محمدعلی؟ می‌بینی چقدر خسته شدم؟ پا درد گرفتم، نمی‌تونم بیام سر خاکت.» همان شب به خوابم آمد و گفت: «قرآن بخون، مادر! قرآن می‌خونی من پیشتم.»

بعد از پیروزی انقلاب و با شروع جنگ تحمیلی، محمدعلی که در سوم دبیرستان مشغول به تحصیل بود راهی جبهه شد و این بار به روی تشک ایثار قدم گذاشت و چشم از مدال‌های دنیوی فرو بست. هم بی‌سیم‌چی فعالی بود و هم غواصی قهار. در عین حضور در جبهه، تحصیلاتش را هم ادامه می‌داد.

بعد از گرفتن دیپلم، در آزمون تربیت معلم امتحان داد و قبول شد اما نرفت. می‌گفت: «باشد برای بعد از جنگ، امروز وظیفه مهمتری دارم.» پاسداری از اسلام و دفاع از خاک پاک میهنش را سرلوحه آرمان‌هایش قرار داده بود. سرانجام بیست و یکم اسفندماه ۱۳۶۳ در شرق رود دجله عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. پیکر پاکش پس از تشییع، در گلزار شهدای فردوس‏‌رضای زادگاهش به خاک سپرده شد.

 

منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده