نشانه‌ای که برادرم برای شناسایی‌اش به ما داد

به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید خسرو عربیان ششم خردادماه ۱۳۴۱ در روستای جزن از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش غلام و مادرش مرحمت نام داشت. دانشجوی دوره کاردانی در رشته تربیت ‏معلم بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یازدهم آبان‌ماه ۱۳۶۱ در عین‌خوش توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش، به شهادت رسید. پیکر او را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.

این خاطره به نقل از خواهر شهید است که تقدیم حضورتان می‌شود.

از روی همان شعری که خواند، شناسایی‌اش کردیم!
آخرین باری که می‌خواست به جبهه بره، من خواب دیدم که گرداب آتشی است و برادرم در این گرداب گم شد. وقتی خسرو داشت می‌رفت، به او گفتم: «ببين داداش! من این خواب را برای تو دیدم، نرو به جبهه.» گفت: «پس اگر خبر شهادت من را آوردند این شعر را برای من بخوان: گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را / به هر گل می‌رسم می‌بویم او را» همینطور هم شد.

مدتی پیکر ایشان مفقود بود و سرانجام پیکرش را به زادگاهش جزن آوردند و به خاک سپردند. بدنش قابل شناسایی نبود و من ندیدمش. مادرم از روی لباس و جورابش او را شناسایی کرد. خسرو هر وقت از جبهه برمی‌گشت خیلی ناراحت به نظر می‌رسید. می‌گفت: «آن طرف جوان‌های ما دارند شهید می‌شوند؛ ولی این طرف خبری نیست.»

منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی