بسیجی داوطلبی که خون بهای پایداری انقلاب شد
به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید محمدصادق گیلان دوم فروردین‌ماه ۱۳۴۳ در روستای قلعه چهارده دیباج از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش مسلم و مادرش معصومه نام داشت.
صفاتی که از انس با ائمه به دست آورد
کودکی و نوجوانی‌اش در محیط روستا سپری و درآمد خانواده‌اش از کار کشاورزی و کارگری پدر و خودش تأمین می‌شد. الفت و برادری، پاکدستی و امانت‌داری، غیرت و خوش برخوردی با اهالی روستا صفاتی بود که به واسطه حضور در مسجد و انس با ائمه اطهار به دست آورد. هر چند نوجوان بود، سختی پیروزی انقلاب اسلامی را به دلیل شهادت شوهر خواهرش؛ شهید قدرت‌الله جلالی، آنگونه فهمید که بعدها خود، خون بهایِ پایداری انقلاب شد.
بسیجی داوطلبی که خون بهای پایداری انقلاب شد
با پیروزی انقلاب، گوش به فرمان حضرت امام، با هوشیاری، آگاهی و درک مسائل سیاسی روز، موجب هدایت خانواده، دوستان و اهالی روستا شد. هم زمان با تحصیل در مدرسه، اولین بار در سن هفده سالگی به صورت داوطلبانه حضور در مناطق جنگی را تجربه کرد.
مریم بانو، محمدصادق را بزرگ شده در خانواده‌ای مذهبی و اهل دیانت و پاکی یافت. این دلایلی بود تا او را در سال ۱۳۶۱ به همسری برگزیند. از سویی بنای زندگی‌شان با سادگی و صمیمیت در محیط ساده روستا شکل گرفت و از سویی دیگر، بذر رفتن به جبهه در اندیشه محمدصادق بارور شد. خدمت مقدس سربازی را در بندر انزلی و دامغان شروع کرد؛ اما به خواست خودش بقیه خدمتش را در مناطق جنگی مهران ادامه داد. هرچند گروهبان سوم وظیفه بود و راننده آمبولانس، اما تلاش مداومش در خط مقدم و انجام هر کار بر زمین مانده، از او یک بسیجی داوطلب ساخته بود.
فرزندش اسماعيل، فقط یک سال و نیم از وجود پدر بهره‌مند شد. محمدصادق و مریم بانو با امید و شوق در انتظار فرزند دوم خود بودند و عهد کردند در صورتی که نوزادشان دختر باشد، «معصومه» بگذارند. مریم بانو در انتظار فرزند دوم خود بود که خبر شهادت محمدصادق را شنید.
پس از نوزده ماه خدمت، سرانجام هفتم فروردین‌ماه ۱۳۶۴ با تجاوز هواپیماهای دشمن به آسمان مهران و بارش گلوله‌های سرکش کالیبر بر سر و شکمش، آسمانی شد. محمدصادق چهاردهم فروردین‌ماه ۱۳۶۴ در کنار دیگر یاران شهیدش در محل گلزار شهدای دیباج به خاک سپرده شد.
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی
