شهیدی از جنس محرم
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ خورشید وسط آسمان ایستاده بود. زمین تب‌دار گرمای خورشید بود که خداوند، شهید حسین امینیان، هفتمین فرزند را به خانواده ساده و صمیمی سیف‌الله امینیان بخشید. عذرا خانم بار نه ماهه‌اش را که زمین گذاشت، دوباره کمرش را بست و مشغول کار شد.
پدر بیلش را بر شانه‌اش گذاشت تا برای سیر کردن شکم خانواده‌اش بیش از پیش کار کند. تقویم از روز بیست و چهارم مردادماه، زادروز حسین، تا روزهای با شکوه جوانی به تندی ورق خورد و با خود شیطنت‌های کودکی حسین را برد که خیلی زود جوانی شده بود رعنا و رشید.
شهیدی از جنس محرم
در کشاورزی و دامداری، همراه پدر و مونس روزهای سخت مادر بود. تا کلاس نهم بیشتر نخوانده بود، که خیلی زود مرد شد و شانه به شانه پدر برای چرخاندن چرخ زندگی، قد علم کرد. کم حرف و بی‌آزار بود. نماز را سر وقت به جا می‌آورد و از واجبات و مستحبات کم نمی‌گذاشت، چرا که نان حلال پدر را خورده بود و در مکتب مادری مومن درس گرفته بود. هجده سالگی را رد کرده بود که برای گذراندن دوره سربازی به سر پل ذهاب رفت. تا ششم محرم ۱۳۵۷ خدمت کرد و به دامغان برگشت.
حسین روز یازدهم محرم در عزاداری حسینی با شوری انقلابی شرکت کرد و همان روز هم مورد اصابت گلوله قرار گرفت. پس از انتقال به بیمارستان، بیست و یکم آذرماه ۱۳۵۷ حین عمل جراحی پا، پا به جهان باقی گذاشت. پیکر پاک حسین امینیان میان تهدید و خط و نشان سربازان رژیم ظالم، در مزار بکیر ابن اعین دامغان به خاک سپرده شد.
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی
