مهر مادری و عشق به فرزند در خاطرات مادر شهید حسین اشرفی

- شهید کجا درس میخوند ؟

تو کلامو و قلعه نو درس خوند . روزی هم میخواست بره جبهه من مریض بودم . رفت گاومون و دوشید و سطل شیر و گذاشت توی خونه . گفت ، معلممون گفته ، برو شاهرود عکس بگیر .

بهش گفتم ، پول میخوای ؟

گفت ، پول دارم . ولی میدونستم که نداره . سطل شیر رو گذاشت و رفت . چون میدونست من نمیتونم بلند بشم ، میخواست بره جبهه . یه پسر دیگه هم از روستامون رفته بود .

موقع مغرب بود و من داشتم آرد الک میکردم . که صبح زود خمیر وببرم سرتنور .

دیدم مادر همون پسر اومد جلوی درحیاطمون . حسین هنوز نرفته بود . مادرش اومده بود به من خبر بده که حسین میخواد بره جبهه . حسین هم در وباز نکرده بود و گفته بود ، حق نداری به مادرم بگی . مادرم مریضه ، بچه ی کوچک هم داره غصه میخوره . وقتی حسین رفت ، این خانم به من خبر داد . من مونده بودم چکار کنم که رفتم خونه دایی کوچکم . گفتم ، حسین ولم کردو رفت جبهه . گفت ، چرا غصه میخوری ؟ رفته که رفته . گفت ، بیا تو خونه چایی بخور . انقدر هم گریه و زاری نکن خدا همراهش.

من هم گفتم ، باشه .

وفتی پدرش از ذوب آهن اومد بهش گفتم ، اون هم گفت ، بره خدا همراهش .

من هم دیدم همه این حرف و میزنند گفتم ، خدا همراهش . بعد از دوماه بیست روز اومد مرخصی . روزی که میخواست بره گفت ، مامان یه کیسه برام میدوزی ؟

گفتم ، چرا ندوزم پسرم .

مشغول شدم و دیدم خودش رفته همه ی زرد آلو ها رو جمع کرده و آورده داخل .گفت ، مامان دیگه نمیخوام بهت دورغ بگم . من دارم میرم جبهه . من هم شروع کردم به گریه . گفت ، مامان انقدر بی تابی کردی که از همسایه ها هم خداحافظی نکردم . میگفت ، اگر بلد بودی و میومدی شاهرود . میدیدی که مادر ها چون بچه هاشون از ماشین جا موندند گریه میکنند اونوقت تو برای رفتنم گریه میکنی . بهش گفتم ، برو پسرم خدا به همراهت . کاپشن پدرش و پوشیده بود ولی براش تنگ شده بود . خیلی خوش و قد وبالا شده بود . همسایه نبودند که خداحافظی کنه . من هم گریه نکردم . بغلش کردم و رفت .

- به ما گفتند ، شهید هفت ماه سابقه جبهه داشته . ایشون کارش چی بود ؟

میگفت تو کردستان بالای کوه بودیم . مواد غذایی تموم شده بوده و چیزی نداشتند بخوردند . میگفت ، چیزی برامون نمی آوردند و فقط نون خشک داشتیم . میگفت ، با خودم میگفتم ، کاش ازمادرم اشکنه یاد میگرفتم . زن های کرد هم نان درست میکردند و

بالای کوه پرتاب می کردند .

میگفت ، جرات نمیکردیم اون نون ها رو بخوریم و ده روز گرسنگی

کشیدیم . با نون خشک سرکرده بودند و بعد ازده روز اومده بودند پایین . آخرین بار که میخواست بره من آجیل عید و همه چیز براش گذاشته بودم . نمیدونم کی میخواست بره که دادم براش برد . بعد ازشهادتش یه نامه آمد که نوشته بود اون خوردنی ها رو با دوستام خوردیم . نوشته بود غسل شهادت کردم و وضو گرفتم . همه ی وسایلم و جمع کردم و گفتم ، خدایا به امید تو من هم میرم پیش دوستام . بعد هم رفته بود تو آب های دجله و زیر گلوش تیرخورده بود و شهید شده بود .

- شهید درجزیره مجنون در عملیات بدر شهید شده بود ، درسته ؟

بله . زیر گلوش تیر خورده بود و خون هاش ریخته بود روی بدنش . همه چیز رو تو نامه نوشته بود و گذاشته بود تو ساکش . بعد از چند وقت دوستاش ساک داده بودند به عمه اش تو قلعه آقا . پدرم خبردار شده بود و زنداداشم رو فرستاده بود دنبال من . گفته بود ، رقیه رو ببر خونه ی آقا دایی هاش که متوجه نشه . فکر میکنم سه روز به عید بود . زنداداشم اومد خونه ی ما و گفت ، بیا بریم پیش ما عیده . گفت ، بریم خونه آقا دایی ها .

من هم دلشوره داشتم . دلم نمیومد یه نقل بردارم . به زنداداشم گفتم ، بیا بریم .

گفت ، یه مقدار دیگه بشین .

گفتم ، نه دیگه نمی تونم .

دیدم حسن آقا ایستاده و همه دورش جمع شدند . این بچه هم مثل گنجشک پرپر میزد و میگفت ، شما دروغ گفتین که داداشم مجروح شده اون شهید شده . این ها میگفتند ، نه مجروح ده و الان میخوان بیارنش . کرسی داشتیم ومیگفتند ، کرسی وبردارید که میخوان بیارنش . حسن گفته بود ، نه میدونم شهید شده . پدرش همون روز رفته بوددیدن فاطمه گنبد (تازه عروس بود )

دو تا دخترهای کوچکترم زهرا و محبوبه رو هم با خودش برده بود . کسی بهش نگفته بود ، امروز قراره خبر شهادت بچه تو بیارن . اونجا که رفته بود دامادمون بهش گفته بود ، صبحانه تو بخور و بیا بید تو حیاط و با تبر بزن . این بنده خدا هم همین جورتبر زده تا بلاخره انداخته بودش . خیلی بزرگ بود . پسر خواهر شوهرم رفته بود گنبد دنبالش و گفته بود ، دایی بریم کلامو . خلاصه به هرراهی بود آورده بودش .

من هم میگفتم ، هی گفتی حسین بره عیب نداره . حالا بیا پسرم شهید شد . میگفت ، حالا که شهید شده اینقدر غصه نخور . داشتم لباس هامون و پهن میکردم که حس کردم یکی داره بهم میگه حسین شهید شده بیا بریم . توجه نمیکردم و دوباره میامد جلوی ذهنم . دیگه دفعه ی سوم اومدم پایین و گفتم ، سید جواد اگر میایی که بیا ، اگر نه من میخوام برم همراه برادرهات . حسین شهید شده .