وصیتی از شهید محمود ادب / هرچه بخواهید درکربلاي ایران یافت می شود!
محمود
ادب
بسم‌الله الرحمن الرحيم
«رضيت
بالله رباً و بالاسلام ديناً و محمد صلي الله عليه و آله نبياً و بعلي اماماً و
بالحسن والحسين و جعفرٍ و موسي و علي و محمد و علي والحسن والخلف الصالح عليهم
السلام ائمةً و سادة و قادة بهم اتولي و من اعدائهم اتّبرءُ اللهم اني اسئلُك العفو
والعافيه و المعافاة في‌الدنيا والاخرة».[1]
«الحمدلله
رب العالمين و الصلوة والسلام علي
خيرالخلق و اشرف البرية ابي‌القاسم
محمد(ص)».
با
درود و سلام وافر به حضرت بقية‌الله الاعظم ارواحنا له الفدا و نايب برحقش حضرت امام
خميني رهبركبير انقلاب اسلامي ايران و مستضعفان جهان و درود بيكران خدا و ملائكه
مقرب درگاه خدا، بر ملت شهيدپرور، همچنين رزمندگان غيور اسلام كه در ميدانهاي نبرد
حق عليه باطل، مردانه همچون حضرت علي‌اكبر(7) و حضرت قاسم(7)
جان خود را به‌خداي خود هديه كردند.
عزيزانم،
هميشه در زندگاني بياد خدا باشيد و از خاندان عصمت و طهارت فاصله نگيريد، الان
بهترين موقعيت براي مبارزه با كافران و مشركان پديدار گشته و دشمنان اسلام و مسـلمين
از هر سـو كشور اسلامي ما را مورد تاخت و تاز ناجوانمردانه خود قرار داده‌اند.
بايد فرصت [را] از دست ندهيم و براي اسلام و سرزمين مقدس ايران به نداي اين ابرمرد
تاريخ حضرت امام خميني مدظله لبيك گفته و از هيچ سعي و كوششي دريغ نكنيم. اين كار
نتيجه‌اي نمي‌دهد، مگر با ايثار و از خودگذشتگي امكان‌پذير خواهد شد. همان طوري كه
جوانان عزيز ما، براي ايثار خون خودشان، از همديگر سبقت مي‌گيرند و در سرتاسر زمين
مقدس اسلامي ايران حضور دارند تا به جهانيان مظلوميت خود را به اثبات برسانند،
هرچند كه خود را قابل نمي‌دانم ولي وظيفه شرعي مي‌دانم كه در اين موقعيت حساس
مملكت اسلامي، در اين جهاد مقدس شركت كنم و «جهاد در راه خدا دري از درهاي بهشت
است»[2] هرچند
كه مي‌دانم لياقت شهادت را ندارم. چون شهادت كوتاه‌ترين و سريع‌ترين راه براي
رسيدن به لقاءالله مي‌باشد كه نصيب همه كس نمي‌شود و البته شهادت لياقت مي‌خواهد و
خشنود كردن خدا هم لياقت مي‌خواهد. كسي كه مي‌خواهد به‌سوي خدا هجرت كند. از همه
زيبايي‌ها و از همه دوست‌داشتني‌ها و از لذت‌هاي دنيا بايد گذشت و از خود جدا شدن
و به خدا پيوند زدن مي‌خواهد. عزيزانم، قدر امام عزيز رهبر كبير انقلاب را بدانيد.
قدر عمر خود را بدانيد، قدر نماز جمعه را بدانيد، و قدر دعاي توسل و كميل را
بدانيد، قدر جنگ را بدانيد. همان‌طوريكه حضرت امام فرمودند: «جنگ نعمتي است واقعاً
نعمت بزرگي براي ملت است»[3] قدر
جوانان مملكت را بدانيد كه واقعاً نور از چهره‌هاشان مي‌درخشد، قدر شهيدان را
بدانيد، قدر معلومين و قدر ملت ايثارگر و نعمت‌هايي را كه خدا به همه ما عطا كرده،
بدانيد و فرصت را از دست ندهيد كه فردا دير است، جبهه‌ها را فراموش نكنيد، هرچه
بخواهيد در كربلاي ايران يافت مي‌شود. زيارت شهدا را فراموش نكنيد. زيرا ديدن مزار
آنها روح مبارزه و انتقام و شهادت و استقامت را در انسانها چندين برابر مي‌كند.
مساجد را خالي نكنيد و از دعا محروم نشويد. خدا فرموده: «ادعوني استجب لكم»[4]
بخوانيد اجابت مي‌كنم. صبر و تحمل و خوشبختي دنيا و آخرت در دعا يافت مي‌شود.
|
آنكس كه ترا شناخت جان راچه كند |
|
فرزند و عيال و خاندان را چه كند[5] |
|
ديوانه كني هر دو جهانش بخشي |
|
ديوانه تو هر دو جهان را چه كند |
عزيزانم،
اگر لياقت شهادت را پيدا كردم و به اين درجه و مقام الهي رسيدم، از همه شما تقاضا
دارم كه به اين آيه شريفه توجه كنيد «والذين اذا
اصابتهم مصيبة قالوا انالله و انا اليه راجعون»[6]. در مورد همه نيز تحقق مي‌يابد. كه انشاءالله خداوند شماها
را از صابرين قرار دهد. خدايا تو شاهدي كه من براساس رسالت و مسئوليتي كه در برابر
اسلام و انقلاب اسلامي ايران و خون‌بهاي هزاران شهيد و مجروح و وظيفه شرعي خود
دانسته، به جبهه جنگ آمدم، تا با آنچه در توان دارم با كساني كه ضد خدا مي‌باشند،
بجنگم و اين يك فريضه بزرگ و بر همه لازم است آنچه در توان دارند در راه خدا ايثار
كنند. خيلي تنها شده‌ام و همه دوستان و يارانم از من سبقت گرفتند و من با اين
دنياي فريبنده چه كنم. خجالت مي‌كشم در اين دنياي فاني بمانم، هر لحظه به سنگيني
گناهانم افزوده مي‌شود. خدايا اگر قابل مي‌داني هرچه زودتر مرا به كاروان امام
حسين(7)
برسان. عزيزانم حضرت زينب(3)
را فراموش نكنيد و زينب‌وار به زندگي خود ادامه دهيد. فضل‌الله در سني رسيده كه
خود مي‌تواند جاي خالي پدر را پركند. مردانه زندگي كنيد. كسي نفهمد كه با نبودن يك
نفر زندگي پاشيده مي‌شود. هرگز زحمات مادرتان را فراموش نكنيد. يك سوم از اموال را
در راه خيرات و نماز و روزه و حساب 100 امام مصرف كنيد. هرچند سالي كه براي شما
مقدور بود [برايم] نماز و روزه بدهيد.
از
پدر و مادر عزيزم مي‌خواهم كه مرا حلال كنند. از اينكه خداحافظي نكردم عذر مي‌خواهم.
با به‌سوي خدا رفتن، همه چيز فراموش مي‌شود و اخوي‌ها و همشيره و همه آقايان و
همسايگان را به خدا مي‌سپارم و از همه حلاليت مي‌طلبم. كه انشاالله خدا از تقصيرات
اين بنده گنهكار درگذرد. «حافظوا علي
الصّلوات والصلوة الوسطي و قوموا لله قانتين»[7]
«نگاهداري كنيد هر نماز را و نماز
ميانه و بر پاي ايستيد براي خدا دعا خوانان»
خداحافظ شماها باشد
التماس دعا دارم
محمود ادب
5/11/64
[1]- قسمتي از تعقيبات نماز ظهر است كه در مفاتيح‌الجنان ذيل
عنوان كلي تعقيبات مشتركه آمده است.
[2]- علي(7) در خطبه 27 نهج‌البلاغه
مي‌فرمايد: «فان الجهاد بابُ من ابواب الجنّة» ترجمه «جهاد دري است از درهاي بهشت».
[3]- امام خميني: «رحمت است اين [جنگ] نه اين است كه نقمت است
بر مردم. يك رحمتي است بر تمام بشر كه خداي تبارك و تعالي مردم را دعوت به مقاتله
كرده است». (صحيفه امام، ج 19، ص 116).
[4]- غافر/ 60.
[5]- اشعار از خواجه عبدالله انصاري است.
[6]- بقره/ 156.
[7]- بقره/ 238.
منبع: کتاب وصیت نامه کامل شهدای استان سمنان / نشر شاهد / بنیاد شهید و امور ایثارگران استان سمنان
