مرگ در راه خدا یعنی شهادت

به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «عبدالعلی حیدری» هشتم شهریور ۱۳۴۶، در شهرستان ساری به دنیا آمد. پدرش محمدعلی، کشاورز بود و مادرش حلیمه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به کار کشاورزی و نجاری می‌پرداخت. ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. به عنوان سرباز سپاه در جبهه حضور یافت. هجدهم تیرماه ۱۳۶۵، در فاو بر اثر اصابت ترکش و قطع هر دو پا اصابت گلوله تانک، شهید شد. مفقود الجسد می‌باشد.

چند خاطره از شهید «عبدالعلی حیدری»:

مرگ در راه خدا یعنی شهادت

برادر شهید - کوروش - می‌گوید: در یک بعداز ظهر که جهت سرکشی به خانواده به مرخصی آمده بود. یکی از دوستانش که مثل او دارای زن و فرزند بود از او سوال کرد، شما در فاو که راننده تانک هستید نمی‌ترسید؟ او در جواب به دوستش گفت: من در فاو خیلی راحت‌تر از هفت تپه و اندیمشک هستم. خطر در همه جا هست کسی که کار را برای رضای خدا انجام دهد و بداند اجرش را خدا می‌دهد. نباید ترسی از مرگ داشته باشد. چون مرگ در راه خدا یعنی شهادت که آرزوی هر انسان خداجوی و عاقل هست.

روح خود را اسیر جسم دنیایی نمی‌کرد

خواهر شهید- فاطمه- می‌گوید: او هرگز روح خود را اسیر جسم دنیایی نمی‌کرد همه اعمال خود را با دستورات اسلام منطبق می‌کرد. از آن جایی که روز عروسی اش نگذاشت جشن و شادی برپا کنند. من آن روز را فراموش نمی‌کنم وقتی که ضبط را روشن کردند و صدای نوار را زیاد کردند عصبانی شد، گفت: دوستان و هم رزمان مان الان در خاک و خون غلط می‌خورند و می‌جنگند شما آن وقت به من می‌گویید وقت شادی است.

انتهای پیام/