وصیتنامه شهید «صیدرحمان بهرامیان»؛
دوشنبه, ۲۵ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۱۳:۴۷
شهید «صیدرحمان بهرامیان» در فرازی از وصیتنامه خود نوشته است: خواهرانم و برادرانم ای عزیزان مرا حلال کنید و ببخشید و اشتباه مرا ببخشید و برای من گریه و زاری نکنید این روز شادی روح من در آن دنیا می باشد.

به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید صیدرحمان بهرامیان در سال 1348 در شهرستان خرم آباد متولد شد. پس از گذراندن دوره راهنمایی و آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت و سرانجام در تاریخ بیست و هفتم آذرماه 1366 در دارخوئین به شهادت رسید.

روز مرگم، روز شادی روح من در آن دنیاست

شهید بهرامیان در وصیتنامه خود نوشته است:

یا ایها الذین آمنو استعینوا بالصبر و الصلواه و ان الله مع الصابرین و لا تقولو المن یقبل اموات بل احیا و لکن لا تشعرون فیقتل فی سبیل للله

ای کسانی که ایمان آورده اید از مقاومت و پاسداری در راه سختی ها و ناملایمتها در جنگ با دشمن خدا و امت و پیوند با خدا (نماز) کمک بگیرید و بدانید که خداوند تبارک و تعالی با مقاومت کنندگان و صابران است. به کسانی که در راه خدا کشته شوند مرده نگوئید بلکه زنده اند.

پس از عرض سلام با دلی پر از اندوه و البته با محبت خداوند و قلبی سرشار از عشق به معبود و بدون ریا و غرور به شما عزیزان از این فاصله دور سلام و درود می فرستم و از ایزد یکتا سلامتی شما عزیزان را می خواهم و چشم براه پیروزی اسلام بر کفر جهانی هستم. شکیبایی شما را در تمام مراحل زندگی خواهانم و امیدوارم که محبت شما به رزمندگان و سایر قوای نظامی و انتظامی همراه با دعا و نیایش باشد و هر قدمی که برمیدارید برای خدا و خشنودی امام زمان (عج)باشد. هر نفسی که می کشید سپاس خدا گویید و از او یاری خواهید.

مادر، برادران و خواهرانم اکنون که دارم این قلم را به روی کاغذ می لغزانم چیزی جز عشق به شهادت بسوی او نیست و زبانم گویای مطالب زندگی در آن دنیا نمی باشد. ما در این دنیا فقط یک مهمان بیش نیستیم که باید این چند روزه عمر فانی را برای خشنودی الله به پایان برساند. پس چه بهتر که در جوانی با ریختن خونم به آسایش برسم. اگر خون من در راه خداوند بزرگ ریخته شود چه از این بهتر که خداوند مرا لایق شهادت دانسته است.

ببخشید که بخشش شما روحم را شاد و روانم را آسایش میدهد. شما را به خدا مرا در این راه که همان راه الله است یاری دهید که یاری شما همان دعا و نیایش به جان رزمندگان است.

مادرم ای نوازشگر گواهی، ای فرشته روح بخش من، مرا حلال کن و اگر اشتباهی کردم که کردم برای خدا هم که شده ببخش که بخشش تو مرا در آن دنیا و در جمع شهدا سرافرازتر می کند. از زحماتی که از دوران طفولیت تا بحال کشیده اید از شما بسیار سپاسگذارم. مادر هنوز لذت تو در دل من طنین افکن است. هنوز دست نوازشگر تو مرا غرق در شادی می کند. مرا ببخش مادر.

خواهرانم و برادرانم ای عزیزان مرا حلال کنید و ببخشید و اشتباه مرا ببخشید و برای من گریه و زاری نکنید این روز شادی روح من در آن دنیا می باشد. برای من بجای گریه و شیوه دعا و نماز و نیایش شما مساوی با نوازش روح من است.

هیهات من الذله (شهید مظلوم امام حسین علیه السلام)

و در برابر صدام و صدامیان و قابیل و قابیلیان سر تسلیم فرود نیاورید زیرا که ذلت و خواری از حسین (ع) و حسینیان دور است و خواری و ذلت از آن قابیلیان است. به تاریخ 66/6/15

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده