وصیت نامه
عباس کبیری، یکم شهریور ۱۳۴۷، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش محمدابراهیم، راننده بود و مادرش صدیقه‌خانم نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۴ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

به گزارش نوید شاهد قزوین:

وصیت نامه شهید عباس کبیری

با دشمنان اسلام، دشمن و با دوستانش، دوست باشید

مادرم! من که کربلا را ندیدم؛ -ان شاء الله- شما به زیارت کربلا می روید. شما فقط دعا کن تا رزمندگان پیروز شوند.

سپاس خدایی را که توفیق آمدن به جبهه را به من عنایت فرمود و سپاس خدایی را که رهبرانی چنین قاطع و عارف نصیب ما ساخت و سپاس خدایی را که ما را شیعه و اثنی عشری قرار داد.

پدر جان! دنیا، مزرعه ی آخرت است و انسان در دنیا می کارد و زحمت می کشد و برای خود و آخرتش به خدا هدیه می دهد.

خدا مرا به شما داد و من امانتی در دست شما بودم که باید مرا می پروراندید و به خدا پس می دادید تا در عوض، خدا روز قیامت به شما پاداش بدهد.

اگر خداوند توفیق شهادت داد، ذکر خدا را بگویید و شُکرش را به جای آورید تا قلوب شما مطمئن شود و خدای بزرگ به شما صبر و استقامت دهد.

ای عزیزان! بدانید امروز، روز عمل است و کسی حساب نمی کشد؛ اما روز قیامت، روز حساب است و کسی نمی تواند دیگر کاری انجام دهد.

عزیزان! به امام و انقلاب وفادار باشید و با دشمنان اسلام، دشمن و با دوستانش، دوست باشید.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده