مروری بر زندگی نامه شهيد عطاءالله مرادی
پنجشنبه, ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۵۱
شهيد عطاءالله مرادی در سال 1345 در روستای سياخ دارنگون از توابع شيراز چشم به جهان گشود . و در اردیبهشت سال 1365 به شهادت رسید.
نوید شاهد فارس: شهيد عطاءالله مرادی در 10 مرداد ماه 1345 در روستای سياخ دارنگون از توابع شيراز چشم به جهان گشود .
او فرزند ارشد خانواده بود. شغل پدر کشاورزی بود و از این طريق امرار معاش می کرد .
عطاءالله دوران ابتدايی و راهنمايی را در روستای سياخ دارنگون سپری کرد و سپس تحصيل را رها کرده و به کمک پدر شتافتند . در جریان انقلاب همانند تمام مردم ایران در تظاهرات شرکت می کرد. پس از پیروزی انقلاب و با تشکیل سپاه پاسدارن به عضویت این ارگان در آمد . با آغاز جنگ تحمیلی پس از گذراندن دوره ی بهیاری به عنوان بهيار به جبهه هاي جنگ اعزام گشت.
او در اولین وصیت نامه اش می نویسد:
«صبرم به پايان رسيد و چشمم از ديدن تار گشت که ببينم نوجوانان و پيران از وطنم و مکتبم پاسداري مي دهند مرگ را بر اين زندگي ترجيح مي دهم . بدين جهت حرکت مي کنم تا وظيفه ام را نسبت به مکتبم و به هموطنانم و همنوعان اسارت کشيده ام ادا کنم . حرکتم را با خون و خونم پيام و پيام محبت به يکديگر است .»
و در وصیت نامه دومش اشاره به مفقود شدن خود می کند و خانواده را به صبر و بردباری فرا می خواند:
«در آخر پدر و مادرم بايد خيلی افتخار کنند که توانستند هديه اي را به خداوند تقديم کنند و اميد از خداوند که هديه آن ها را قبول نکند و جنازه ي مرا هر کجا که به خاک بسپاريد عيبي ندارد و ضمناً اگر جنازه ي من پيدا نشد کسي ناراحت نباشد چون روح من با ديگر شهدا است...
...و من امانتي در دست شما بودم که آن امانت را دوباره به صاحب اصليش که همانا خداوند بزرگ است. تحويل دادید.»
شهيد عطاءالله مرادی پس از ماه ها حضور دليرانه در جبهه های نبرد در 13 اردیبهشت ماه 1365 در اوشنويه (جنوب کردستان) مفقودالاثر گشت. روحش شاد.
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما
