نامه ای در قالب «وصیت» از «شهید اصغر اصغرزاده»

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید اصغر اصغرزاده، بیستم اسفند ماه 1346 در شهرستان هشترود به دنیا آمد. پدرش نصرت، مصالح فروش بود و مادرش سارا نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. یکم اردیبهشت 1366، در نفت شهر توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار وی در امامزاده عقیل شهرستان اسلامشهر واقع است.

نامه پر بار شهید اصغر اصغرزاده به خانواده اش را در ادامه بخوانید؛

بسم الله الرحمن الرحيم

با درود و سلام به حضرت مهدي (عج) و نائب برحقش رهبر كبير انقلاب اسلامي ایران و با درود فراوان به تمامي شهداي صدر اسلام و سلام به همه رزمندگان اسلام، بر همة ملت سلحشور ايران اسلامي.

خدمت پدر و مادرم سلام، مادرم اميدوارم سلام بنده را بپذيري، مادرم چند كلمه اي اينك توسط نامه خدمت شما ارسال مي گردد، اميدوارم كه پسنديده و ما را دعا كنيد و از خدا بخواهيد كه ما رزمندگان را پيروز بگرداند تا دشمنان اسلام را نابود نمائيم.

مادر از طرف ما هيچ موقع نگران نباشيد. ما بمانيم يا بمريبم پيرويم و چند كلمه اي به عنوان وصيت نامه به حضور شما تقدیم مي گردد.

مادرم از اين كلمات نارات نباشيد. وصيت نامه براي هر فرد واجب است چه پير باشد و يا جوان. اگر من شهيد شدم به خاطر علي اكبر حسين براي من گريه نكنيد، هميشه خوشحال باشيد كه فرزند تو با شير پاك مادرش با علي اكبر حسين دوستي برقرار مي كند.

و روي شما را در هر دو جهان رو سفيد مي گرداند و هميشه خودتان شاهد بوديد كه من از اسلام دفاع مي كردم و شما هم به حرف هاي نائب امام زمان امام خميني گوش فرادهيد و به حرف هاي ايشان عمل نمائيد.

هيچ موقع امام را تنها نگذاريد و به جوانان بياموزيد تا نابدي صدام جهه ها را خالي نگذارند و راه ما را دنبا ل كنند. مادرم من را حلا ل كن ، آن زحمت هايي كه براي من كشيدي و شب ها بيدار ماندي.

احسن به تو كه پيش امام حسين روسفيم مي گرداني. انشاءالله تو آرزو داشتي بنده را داماد كني، اميدوارم دامادي من هم رديف علاي اكبر باشد. آرزوي من فقط همين است.

پيام من به پدرم و برادرانم و خواهرانم : پدرم و برادرانم و خواهرانم اميدوارم سلام من را از راه دور بپذيريد. از طرف من نگران نباشيد.

من اينجا برادران زيادی دارم، مبادا از طرف من نگران باشيد كه علی اكبر از من دلخور شود. اگر من شهيد شدم برای من گريه نكنيد، من به آرزوی خود مي رسم، شما كاری بكنيد كه نام من جاويدان بماند.

هميشه با پيشاني باز در دنيا زندگي كنيد. من اين راه را كه انتخاب كردم به خاطر سربلندي شماست، اميدوارم كه به آرزويم برسم. اگر عمري باقي ماند چند روز ديگر به خدمت شما مي آيم. دير بيشتر از اين مزاحم نمي شوم.

بيا مادر تماشا كن كه فرزندت چه مي جوشد، براي خاطر اسلام سپر كردم سر و سينه. براي من مكن گريه كه من شاد و سرافرازم، براي خاطر اكبر شير دل شكستم گردن كافر سرافرازم.

_{منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران}