وقتی ندای حقطلبانه کودکان فلسطینی ثمری ندارد، زندگی هم بدون جهاد معنا ندارد
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید بزرگ میرانی» یکم فروردین ۱۳۴۰ در روستای علیان از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش امیر و مادرش لیلا نام داشت. تا چهارم متوسطه درس خواند. سرباز ارتش بود. دوازدهم مرداد ۱۳۶۲ با سمت تکتیرانداز در مهران توسط نیروهای بعثی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
فرازهایی از وصیتنامه شهید:
زندگی بدون جهاد
پدر بزرگوارم! مادر صبورم! خواهران مهربان و برادران با ایمانم! وقتی که هزاران زن و کودک بیگناه زیر بمبارانهای صهیونیستهای غاصب جهان جان میسپارند و غارت میشوند و ندای حقطلبانه آنها ثمری ندارد، وقتی در آفریقا روزانه چندین تن از انسانهای بیگناه بر اثر تبعیض نژادی امپریالیستهای کثیف از گرسنگی جان میدهند، ولی هیچ انسان و هیچ زبان و هیچ علمی از آنها حمایت نمیکند. وقتی که دستنشاندگان آمریکا از جمله صدام خائن، روزانه دهها نفر را که بیگناه در خانههای خود آرمیدهاند به خاک و خون میکشد، پس دیگر زندگی بدون جهاد معنی دارد؟!
با مومنین ولایتفقیه همنشین باشید
به شما برادران مهربانم سفارش میکنم در قلبتان جز محبت حزبالله، یاران بهشتیها، رجاییها، باهنرها و مؤمنین به خدا سازشناپذیر ولایتفقیه، گرایش و دوستی دیگر نداشته باشید. همیشه سعی بر این داشته باشید که با علما و دانشمندان اسلام و مؤمنین ولایتفقیه همنشین، همیار و همصدا باشید.
و اما سخنی به برادران و خواهرانم دارم؛ ای خواهر عزیزم! همیشه حجاب اسلامی را رعایت کنید و همیشه پیرو خط زینب(س) و زینبوار باشید؛ و اما برادرانم! بعد از شهادت من، راه مرا انتخاب کنید و اسلحه مرا به دوش بگیرید و نگهدارید.
انتهای متن/