برات شهادتش را اباعبدالله الحسین(ع) امضا کرد
به گزارش نوید شاهد سمنان، در دهمین روز از یازدهمین ماه ۱۳۳۷ آقای تقی نوروزی و همسرش، صاحب فرزندی شدند که او را حسینعلی نام نهادند. «شهید حسینعلی نوروزی» هنوز کودکی نوپا بود که بر اثر سانحهای از ارتفاع پرت شد و به سختی مجروح گشت. امیدی به زنده ماندنش نبود. توسل و استغاثه خانواده پس از ساعتها دوباره او را به آغوش خانواده بازگرداند.
شبیهخوان مراسم عزاداری اباعبدالله
حسینعلی دوران ابتدایی و راهنمایی را در روستای افتر به پایان رساند. سپس به فیروزکوه رفت و سال دوم متوسطه در رشته علوم انسانی تحصیل کرد. وی پس از ترک تحصیل، وارد ارتش شد و علیرغم تهدیدها و فشار از جانب رژیم به هیچ وجه حاضر نشد به روی انقلابیون تیراندازی نماید. او در هنرهایی مانند مجسمهسازی نیز فعالیت داشت و در ایام محرم نیز شبیهخوانی میکرد. وی در سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و یک سال بعد صاحب یک دختر شد. حسینعلی نوروزی در سال ۱۳۵۹ به عنوان استوار یکم به جبهه اعزام شد. مدتی در گیلانغرب، سر پل ذهاب و سومار فعالیت نمود و سپس با مسئولیت فرمانده گردان وارد سردشت شد.
برات شهادتش را اباعبدالله الحسین(ع) امضا کرد
شهید نوروزی با وجود این که از ناحیه پا جراحت سختی داشت، در مناطق مختلف جنگی شرکت فعال داشت. شبی در عالم رویا اباعبدالله الحسین(ع) را زیارت کرد و آنچنان که خود با اشتیاق برای یکی از دوستانش تعریف کرده بود، امام حسین(ع) بشارت داده بود که تا چند روز دیگر به آرزویش که شهادت است، میرسد. رویای این شهید بزرگوار در بیست و سومین روز از آذرماه ۱۳۶۲ در شمال غرب پنجوین تعبیر شد. سه روز بعد گلزار شهدای روستای افتر پذیرای مهمان جدیدش بود.
انتهای متن/