برداشتن توشه آخرت، تنها از راه علم و عمل به موازین اسلامی امکانپذیر است
به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید قاسم صبور، بیستم اردیبهشت ۱۳۴۵ در روستای داورآباد از توابع شهرستان گرمسار به دنیا آمد. پدرش محمدتقی (فوت ۱۳۵۷) و مادرش صغرا نام داشت. تا پایان دوره کاردانی درس خواند. دانشجو معلم بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم بهمن ۱۳۶۴ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر او یک سال در منطقه بر جا ماند و پس از تفحص در گلزار شهدای روستای هشت آباد شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.
فرازهایی از وصیتنامه شهید:
درود به رهبری که روح اسلام را در ایران زنده کرد
سلام و درود به آقا امام زمان (عج) این فرمانده جبههها و جلودار رزمندگان و با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب، کسی که روح اسلام را در ایران اسلامی زنده کرد. این حقیر، دانشجوی تربیت معلم، وصیت خود را آغاز میکنم: با نام خدا، آن خدایی که به انسان روح بخشید و با دادن قدرت فکر کردن و مسائل دیگر، او را از حیوان جدا کرد.
شاید به واسطه ائمه به حقانیت خدا پی ببرم
در خودم تصور کردم که این بار، دیگر هرچه باشد باید جلوی گناهانم را بگیرم و توبه کنم و ائمه معصومین را واسطه قرار دهم، به همین خاطر فاطمه زهرا (س) و امام حسین (ع) را واسطه قرار دادم، شاید از این طریق به حقانیت خدا پی ببرم و آدم شوم.
این بار برای شهادت آمدهام
هدف من از آمدن به جبهه با دفعات قبل فرق میکند. انشاءالله خدا مرا لایق بداند، پیش خودش ببرد و توفیق شهادت را نصیبم بگرداند، ولی درد است که جمعی از یاران رفتند و ما حتی گوشهای از مسئولیتهای آنها را نمیتوانیم انجام دهیم. از خدای بزرگ میخواهم، اگر توفیق شهادت را نصیبم نمیگرداند، لااقل از زیارت امام حسین (ع) مرا محروم نگرداند و کمک کند تا بتوانیم ادامه دهنده راه شهدا باشیم.
برداشتن توشه آخرت، تنها از راه علم و عمل به موازین اسلامی امکانپذیر است
پیامم به امت حزبالله این است که احکام و مقررت اسلام را رعایت نمایند و رزمندگان را فراموش نکنند و جلوی کسانی را که به هر نحو میخواهند به اسلام ضربه بزنند بگیرند و آنها را به سزای اعمالشان برسانند. از امت اسلامی میخواهم که برای آخرت خود توشهای از این دنیا با خود بردارند و برداشتن توشه تنها از راه علم و عمل به موازین اسلامی امکانپذیر است. پیامم به همکلاسیهای خودم این است که همیشه پشتیبان ولایت فقیه باشند و ادامه دهنده راه شهدا. پیامم به مردم این است که سنگرها را خالی نکنند و نگویند که یک بار جبهه رفتن بس است. جهاد برای انسان حد و مرزی ندارد.
کارتان فقط برای رضای خدا باشد
از مادرم میخواهم که اگر توفیق شهادت داشتم و شهید شدم، گریه نکند، نه این که اصلاً گریه نکند، بلکه در محلهای عمومی که مورد دید مردم است، گریه نکند. وصیتم به خواهرانم این است که همیشه حجاب خود را حفظ کنند. وصیتم به برادرانم این است، اولاً ادامه دهنده راه شهدا باشند و خودشان را با قرآن آشنا کنند که بزرگترین سرمایه آخرت است. در نماز جماعات و جلسات مذهبی شرکت کنند و کارشان فقط برای رضای خدا باشد.
پروردگارا! چنان قلبی به من ده که جایی برای غیر تو نباشد!
رحمانا! عملهایم را خالص گردان و عملهایی که مورد رضای تو نیست از من دور گردان.
غفورا! چنان عقیدهای به من بده که در کارهایم ثابتقدم و بر نفس خود غالب گردم.
کریما! به ما توانایی انجام عبادت و اطاعت خالصانه را آموختی و ما را چنان ساز که پیش خودت و نایبان تو، رو سفید باشیم.
انتهای متن/