مادر شهید «غلامرضا براتی» می‌گوید: «بار اولی که راهی جبهه بود، وقتی متوجه دلتنگی‌ام شد، گفت: مگه همیشه آرزو نمی‌کردیم کاش تو کربلا بودیم و امام حسین (ع) رو یاری‌ می‌کردیم. امروز وقتش رسیده! باید جبهه پر بشه! اینه یاری حسین زمان.»

وقت یاری حسین زمان رسیده

به گزارش نوید شاهد سمنان، چهاردهم فروردین ۱۳۴۱ قدم بر خانه آقاحسن نهاد. در روستای فرومد شهرستان میامی به دنیا آمد. به خاطر ارادت به امام هشتم او را غلام رضا نامیدند.

پیمان مقدس ازدواج

شهید غلامرضا براتی از همان کودکی یار و یاور خانواده بود. هم درس می‌خواند و هم توی کار کشاورزی کمک می‌کرد و گوسفندان را نگه‌می‌داشت. سوم راهنمایی را خواند و بعد رفت سر کار. یکی دو سال بعد هم وارد ارتش شد و به گردان مهندسی لشکر ۹۲ زرهی اهواز رفت. دست و بالش که باز شد، برادرش مهدی را واسطه کرد که دختر عمویش را برایش عقد کنند. چهاردهم شهریورماه ۱۳۶۲ پیمان مقدس ازدواجشان بسته شد.

وقت یاری حسین زمان رسیده

مادر غلامرضا می‌گوید: «بار اولی که راهی جبهه بود، وقتی متوجه دلتنگی‌ام شد، گفت: مگه همیشه آرزو نمی‌کردیم کاش تو کربلا بودیم و امام حسین (ع) رو یاری‌ می‌کردیم. امروز وقتش رسیده! باید جبهه پر بشه! اینه یاری حسین زمان.» چند سال حضور در جبهه، او را به آرزویش رساند. با مسئولیت سنگین فرمانده مین‌یاب گروهان، در اول اسفند ۱۳۶۴ با اصابت ترکش به دست چپ و پاشنه پای راستش در منطقه طلائیه به شهادت رسید. پیکر پاکش پس از تشییع در گلزار شهدای زادگاهش در کنار دیگر یاران سفر کرده، به خاک سپرده شد.

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده