حال و هوای گود زورخانه، از او یک شهید انقلابی ساخت

به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید محمدعلی ایجی فرزند رجبعلی اول اسفند ۱۳۲۹ در محله سرآسیاب دولاب تهران در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد. فرزند چهارم خانواده بود. یک برادر و سه خواهر داشت. از هفت سالگی به کار مشغول شد و فقط توانست در حد خواندن و نوشتن درس بخواند.

پدری متدین و حال و هوای گود زورخانه

از نوجوانی به ورزش روی آورد و وارد کار ریخته‌گری شد. برادر محمدعلی نقل می‌کند: «پدرم را در محل، شیخ رجب صدا می‌کردند؛ بخاطر اینکه متدین بود و در کار‌های خیر پیش‌قدم. محمدعلی از همان بچگی کنارش می‌ایستاد و نماز خواندنش را تقلید می‌کرد. همه خوشمان می‌آمد و تشویقش می‌کردیم. بزرگتر که شد، همراه پدر مسجد می‌رفت و با او برمی‌گشت. کم‌کم علاقه‌مند شد برود ورزش باستانی. حال و هوای گود زورخانه، به مرور از او شخصیت عیاری ساخت که همیشه دلش می‌خواست به افتاده‌ها و نیازمندان کمک کند؛ فرقی نداشت که غریبه باشد یا خودی، اگر از دستش برمی‌آمد، کمکش می‌کرد.»

در سکوت ناشی از خفقان آن روزگار، بدون تشییع دفن شد

سال ۱۳۵۶ با دختر عمویش ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. در راهپیمایی‌ها و مبارزه علیه نظام ستم‌شاهی فعالانه شرکت داشت و آرزویش سرنگونی رژیم طاغوت بود. روز هفدهم شهریور ۱۳۵۷ در میدان ژاله تهران (شهدا) در حالی که داشت به مجروحین کمک می‌کرد، از پشت سر هدف گلوله‌های مأموران رژیم پهلوی قرار گرفت و به شهادت رسید. خانواده و دوستانش پس از تلاش و جستجوی زیاد، او را در میان انبوه کشته‌هایی که به بهشت زهرای تهران انتقال یافته بودند، پیدا کردند و در سکوت ناشی از خفقان آن روزگار، بدون تشییع دفن شد.

انتهی متن/