از دست‌های بابا خجالت می‌کشم

به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید محمدهادی جواهری فرزند نورعلی، دهم اسفندماه ۱۳۴۲ در روستای لاسجرد از توابع شهرستان سمنان به دنیا آمد. پدرش با زحمت نمدمالی می‌کرد تا نان حلال به خانه ببرد. عشق به اهل بیت مخصوصاً امام حسین (ع) از کودکی در وجودش رشد یافت. او قبل از رسیدن به سن تكليف، نماز و روزه‌اش را به جا می‌آورد. تا پنج سالگی همراه با خانواده در لاسجرد ساکن بودند و سپس به سمنان مهاجرت کردند.

تحصیلات ابتدایی را در مدرسه رفعت و دوره راهنمایی را در مدرسه امام خمینی سمنان با موفقیت به پایان رساند. پس از آن ترک تحصیل کرد تا کمک خرج خانواده‌اش باشد. مدتی کارگر ساختمان بود. در جوشکاری هم خیلی زود مهارت کسب کرد و در سیلو مشغول به کار شد. ورزش کاراته، کشتی و شنا را هم با علاقه دنبال می‌کرد.

از دست‌های بابا خجالت می‌کشم
برادر شهید نقل می‌کند: «نگاهی به کارنامه‌اش انداختم و گفتم: «نمره‌هات خیلی خوبه! مبارکت باشه.» گفت: «نمی‌خوام به دبیرستان برم!» زل زد به پنجره اتاق و ادامه داد: «از دست‌های پینه بسته بابا خجالت می‌کشم، می‌خوام به او کمک کنم.» اصرار من و پدرش فایده‌ای نداشت. او به تصمیمش عمل کرد.

با شروع جرقه‌های انقلاب در تظاهرات شرکت داشت و در پخش اعلامیه، عکس و نوار امام هم کمک می‌کرد. یک بار توسط مزدوران رژیم دستگیر و بیست و چهار ساعت زندانی شد ولی دست از مبارزه برنداشت. در هیجده سالگی دوره آموزشی را در پادگان لویزان تهران گذراند. دهمین روز شهریورماه ۱۳۶۱ از طریق ارتش به جبهه جنوب اعزام گردید. در تیپ بیست و یک حمزه مشغول خدمت سربازی شد.

اولین روز آبان‌ماه ۱۳۶۱ در منطقه شلمچه به ماشین حمل مهمات که محمدهادی هم سرنشین آن بود، ترکشی برخورد کرد. جراحات زیادی به شکم و جمجمه محمدهادی وارد شد و او را به شهادت رساند. پیکر پاکش پس از تشیع، در امامزاده یحیی شهرستان سمنان به خاک سپرده شد.

منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان سمنان/ نشر زمزم-هدایت

قبری که به آن دل بسته بودم، نصیب پسرم شد