برگزاری جشن انقلاب در اسارت
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ به نقل از روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، الماسهای درخشان هشت سال دفاع مقدس در اوج غربت و اسارت نیز با حفظ روحیه والای ایستادگی و ایثار در قلب زندانهای دشمن بعثی ضمن حفظ روحیه انقلابی خود با فعالیتهای فرهنگی ضمن زنده نگهداشتن مناسبتهای مختلف مذهبی و ایام الله انقلاب اسلامی، دشمن بعثی را در خاک خود به سخره میکشیدند.
در ادامه توجه شما را به روایتی از آزاده سرافراز عباس شهریاری در کتاب من، داود، علی جلب میکنیم:
هر سال چند روز مانده به ایام مبارک دهه فجر، بچههای گروه فرهنگی برنامهریزی میکردند تا این ایام با شکوهتر برگزار شود. تهیه وسایل و امکانات مورد نیاز، خیلی هم آسان نبود. وسایلی مثلِ کارتن، پارچه، دوده حمام، آب جعفری، خمیر دندان، انواع کپسول و قرصهای رنگی، روغن زیتون، شیشه عینکهای ذرهبینی، سیم برق، لامپ، زرورق سیگار، کارت پستالهای فرستاده شده از ایران، عکسهای جالب از بچهها و پیرمرد و پیرزنها، نامههای طنزگونه و خواندنی که از ایران آمده بود، نقاشیهای جالب و شعرهایی که توسط اسرا سروده شده بود و...
نمایشگاه «جبهه و جنگ» یکی از برنامههای این ایام بود. بچهها با مقوا و دوده حمام، انواع سلاح را درست میکردند. آب جعفری برای رنگ سبز، خمیر دندان برای رنگ سفید و پودرهای رنگی داخل کپسولها نیز برای کارهای هنری مورد استفاده قرار میگرفت.
یکی از برنامههای دهه مبارک فجر، انداختن سفره وحدت بود. همه بچهها روز ۲۲ بهمن، ناهار آن روز را در هر آسایشگاهی که دوست داشتند و با هر شخصی که مایل بودند، میخوردند.
آن روزها گاهی انیمیشنی که بچهها با استفاده از دستگاه اوپک که با عینکهای ذرهبینی و لامپ برق درست میکردند، نمایش داده میشد. این گونه نمایشها را معمولاً در آسایشگاهی که نور کمتری داشت تماشا میکردیم. درآسایشگاهِ دیگر، اجرای تئاتر کمدی و سرودهای حماسی مفرح، از دیگر کارهایی بود که توسط بچهها انجام میشد. این گونه فعالیتهای فرهنگی و تفریحی جذاب، روحیه بچهها را عوض میکرد و باعث شادابی و طراوت روح آنان میشد.