معجزه‌‌ در عاشورای سال ۶۹

معجزه‌‌ در عاشورای سال ۶۹

به گزارش نوید شاهد سمنان، به نقل از موسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان؛ ایام محرم در پیش بود و شیفتگان امام حسین (ع) برای برپا داشتن مراسم عزاداری مهیا می­‌شدند. فرمانده اردوگاه و سایر عمال بعثی عراق در همان شب‌­های اول محرم با برپایی و انجام مراسم سوگواری به شدت مخالفت کردند. ما نیز دست به اعتصاب غذا زدیم. بعد از ۴۸ ساعت فرمانده اردوگاه در قبال خواست ما تسلیم شد و گفت: شب‌­ها به مدت دو تا سه ساعت، آن هم به صورت نشسته، اجازه دارید عزاداری کنید.

صبح روز عاشورای سال ۱۳۶۹ به چشم خود شفای برادران آزاده­ بیمار را می­‌دیدم که با چشمانی پر از اشک در سوگ مولایمان حسین ‌(ع) ایستاده‌بودند. آن­ها تا روز قبل به علت بیماری قادر نبودند روی پا بایستند، اما اکنون نه تنها روی پا ایستاده‌بودند بلکه نوحه می­‌خواندند و بر سینه می‌­زدند. می‌­دانستم که وقوع این معجزات جز با کمک امام حسین (ع) و ائمه­ معصومین (ع) امکان‌­پذیر نیست.

غوغایی بود. صدای بچه­‌ها طنینی ملکوتی در فضا افکنده‌بود و تأثیر آن به حدی بود که بعضی از مأموران شیعه که در اردوگاه بودند، اشک در چشم‌هایشان حلقه زده‌بود ولی قدرت ذکر حتی کلمه‌­ای را نداشتند.