در افتتاح پل آزادی نقش وسهم چشمگیری داشت و همواره گوش به فرمان امام بود
به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید زین‌العابدین علی سال 1325 در خانواده ای متدین و مومن به عقاید حقه چشم به جهان گشود. پدرش علي‌اكبر (فوت 1354) و مادرش نرگس نام داشت. دوران دبستان ومتوسطه رادر شهرستان گرمسار به پایان رساند وبه دلیل ضعف بنیه مالی پدر ناچار شد دست از تحصیل کشید وبه یاری پدر مهربانش بشتابد از اینکه پدرش از جهت مالی ضعیف بود هرگز احساس خجالت وسرافکندگی نمی کرد برعکس با افتخار از ایمان وتقوی ولقمه حلال بودن پدر یاد می نمود وبا سربلندی وشور وشوق زیادی آدرس منزل ساده وبی پیرایه پدر را به دوستان وهمکارانش می داد تا آنها نیز از نزدیک پدر را ببینند وتوفیق رفت و آمد با وی نصیبشان بشود
شهید زین العابدین اینک به جوانی برومند با قدی متوسط چهارشانه وقوی هم به لحاظ روحی وهم جسمی تبدیل شده بود و در عین حال که از قدرت بدنی بالایی برخوردار بود روحی لطیف داشت وشجاعت کم نظیرش زبانزد کسانی شده بود که به نوعی با او کار می کردند.
وی سال 1346 به ازدواج با دختری متدین از یک خانواده مذهبی مبادرت ورزید وهمواره خدا را به جهت این انتخاب بجا وشایسته سپاسگزاربود
پس از عمل به سنت رسول به اتفاق خانواده ( همسر و...) در حالی که فقط یک سال از سکونت آنان در تهران میگذشت برای همیشه راهی دیار غربت شدند . حدود 5 سال در بروجرد وپس از آن برحسب ضرورت در شهرهای مناطق جنگی از جمله اهواز سکنی گزیدند وطی این سالها هرگز مشکلات ومصائب ویا شیرینی های زندگی او را عوض نکرد بازهم عاشق امام خمینی، اسلام وانقلاب بود.
به دلیل حس کمال جویی که در ایشان وجود داشت به رغم سختی های فراوان( سال 54) پس از ادامه ی تحصیل موفق به اخذ درجه ی افسری گردید واینک که پا به میدان نبرد حق با باطل گذاشته بود بادرجه ی بالاتر وقدرت بیشتر خالصانه به دفاع می پرداخت ودر این راه از هیچ کمک مالی وجانی فرو گذار نمی کرد.
وی حدود 4 سال افتخار خدمت در جبهه ها نصیبش شد ودر عملیات بیت المقدس در افتتاح پل آزادی نقش وسهم چشمگیری داشت همواره گوش به فرمان امام بود واعتقاد داشت : هرکس سفارشها ودستورات امام خمینی رهبر عزیزمان را جامه ی عمل بپوشاند معلوم است حزب اللهی است در غیر این صورت ادعای وی پوچ ودروغین است وسرخودش را کلاه گذاشته .
شهید هموراه ساده پوش بود به تمیزی جامه اهمیت می داد .منظم بود و رعایت نظافت ونظم وتربیت هم از ظاهر او هویدا بود وهم در منزل به آن مقید بود. ضمنا از تشریفات پرهیز می کرد او که سختی کشیده بود درد ضعفا وکارگران را می دانست گاهی با مشاهده ی کارگر آهی می کشید و می گفت ان شاالله شاهد روزی باشیم که کارگر به حق خودش برسد ودیگر زور وستم بالای سرش نباشد هم چنین او دنیا را محل و مقر آزمایشگاهی می دانست که فقط افراد غیر وابسته وغیر دل بسته به آن سربلند بیرون می آیند موفق می شوند.
همکاران و همرزمانش شاهد بودند که ایشان چطور از تلاش و تحمل مشقات جنگ و فراز و نشیبهای آن دچار پیری زودرس گردیده و محاسن او سفید شده وکمرش خم گردیده وبدین ترتیب بود که پس از عمری مجاهدت چشم از تعلقات دنیوی، همسر جوان وفداکار، 4 فرزند دلبندش، مادر مهربان و خواهر و برادران عزیز بست و سرانجام دستمزد حقیقی را از خداوند گرفت. این شهید گرانقدر سي و يكم تير 1363، با سمت فرمانده مهندسي رزمي در پادگان دغاغله اهواز بر اثر ضربه مغزي هنگام انجام عمليات مهندسي به شهادت رسيد و جسم و پیکر خسته اش با پرواز از روان پاک او در ملکوت اعلی قرار و آرام گرفت و مصداق این آیه شریفه گردید : « یا ایها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه وادخلی فی عبادی وادخلی جنتی »
منبع:بنیاد شهید و امور ایثارگران استان سمنان
