مروری کوتاه بر زندگی و وصایای شهید" شعیری "در سالروز شهادتش

به گزارش نوید شاهد سمنان شهید محمدآقا شعیری درسوم مهر سال 1337در قریه نوده اربابی از توابع شهرستان گرمسار در خانواده ای مومن وکارگر متولدشد. ازهمان ابتدای زندگی با رنج و سختی روبرو بود. دوران ابتدایی را در روستا گذراند و سپس برای ادامه تحصیل وارد یکی از دبیرستانهای شهرشد. فاصله ده تا شهر را هر روز پیاده طی می کرد و ناهار را با لقمه نانی خشک در مدرسه سر می کرد. محمد برای کمک به پدر و تأمین هزینه تحصیل خود تابستانها را به کشاورزی یا کارگری می گذراند و چون علاقه زیادی به شغل آموزگاری داشت وارد دانشسرای مقدماتی شهرستان دامغان شد. دوره دوساله دانشسرا را درآنجا با موفقیت طی کرد. سپس به خدمت نظام وظیفه رفت و دوره شش ماهه را در پادگان شهرستان ساری گذراند و بعد از آن به کبودرآهنگ همدان رفت و درآنجا مشغول تدریس وکمک به برادران و خواهران روستایی شد. پس از یک سال به گرمسار بازگشت و در یکی ازروستاهای شهرخویش مشغول به تدریس شد. شهید در همان ابتدای مبارزات پی به اصل انقلاب اسلامی برده بود و مخفیانه به پخش کردن اعلامیه و نوارهای امام می پرداخت و نقش بسیارمهمی دربیدار و آگاه کردن دوستان و اهالی ده داشت.

محمدکتاب های مذهبی به خصوص کتاب های شهید آیت الله مطهری رامطالعه و برای آگاه کردن دوستانش تلاش بسیار می کرد. خانواده محمد بارها او را در نیمه های شب بر سر سجاده و در حال راز و نیاز با خدا دیده بودند.

 با شروع جنگ تحمیلی به عضویت بسیج درآمده بود. در سال 59 به سوسنگرد اعزام شد و خمپاره انداز بود. این معلم شهید در 27 آبان 1359 بر اثر اصابت ترکش به پا و سر به شهادت رسید. وی حضور کوتاه مدتی در جبهه داشت و در همان سالی که اعزام شد به درجه رفیع شهادت نایل شد. 

او در وصیت نامه خود خطاب به مادر بزرگوارش می نویسد؛ مادرمهربانم! اگرمن شهید شدم برایم گریه نکن چون با گریه تو قلب منافقین وکفار شاد خواهد شد ولی با صبرواستقامت خود می توانی دشمنان اسلام را مأیوس گردانی.

شهید در ادامه وصیت نامه خود از امت مسلمان می خواهد که همیشه یار و یاور امام بوده و امام را تنها نگذارند و تأکید می کند که دنیا گذرگاهی بیش نیست و محلی است برای آزمایش.

یادش گرامی و راهش پررهرو باد.