توصیه به حفظ وحدت و یکپارچگی در وصیت نامه شهید محمدعلی خان‌بیکی

نوید شاهد سمنان: محمدعلی خان‌بیکی شانزدهم بهمن 1345، در شهرستان بهشهر به دنیا آمد. پدرش اسماعیل، کارمند بود و مادرش حلیمه‏ خاتون نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و نهم تیر 1366، در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. پیکرش را در گلزار شهدای روستای چهارده از توابع شهرستان دامغان به خاک سپردند.

سلام عليكم

اعوذ بالله من الشيطان الرجيم

بسم الله الرحمن الرحيم

بسم رب الشهدا و الصديقين

ولا تهنوا و لاتحزنوا و انتم الا علون ان كنتم مومنين

قرآن كريم سوره ال عمران آيه 139

با درود و سلام بر پيامبر عظيم الشأن حضرت محمد بن عبدالله و جانشين بر حق و يگانه يار او حضرت على و دخت گرامى و پاكش بانوى دو جهان حضرت فاطمه زهرا و يازده فرزند پاك و معصومش امامان و پيشوايان راه حق و حقيقت خصوصا خاتم آنها حضرت ولى عصر امام زمان سلام خالصانه بر نايب بر حق و حضرت امام خمينى مدظله العالى رهبر كبير انقلاب و بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران و درود و سلام من بر تمامى شهدا راه حق و حقيقت كه با نثار خون سرخ و پاكشان درخت تنومند اسلام را همچنان استوار نگه داشته و بارور و شكوفا كرده اند و سلام ديگر بر تمامى پويندگان راه اين عزيزان خصوصا روحانيت مبارز در خط امام و تمامى ياران و ناصران دين اسلام و جمهورى اسلامى ايران

حال كه خداوند مجالى به اين حقير داد تا بتوانم چند كلامى را بعنوان وصيت نامه بنويسم با يارى او و براى او چند كلامى را به عنوان پيام و وصيت نامه مى نويسم

ارى اين امام خمينى بود كه ما را از تاريكى ها شب به روشنى هاى روز سوق داد و ما را از جهل و بدبختى بيرون كشيد و به راه مستقيم و راه انسانيت هدايت نمود

آرى اين امام بود كه به ما راه چگونه زندگى كردن را آموخت بما درس شهامت، شجاعت، شهادت، ايثار و از جان گذشتگى را آموخت به ما آموخت كه درچه راه بايد رزميد و به چه راه قدم گذارد كدامين راه حق است و سبيل هدايت و كدامين راه باطل است و سبيل ضلالت.

به ما آموخت كه چگونه باشيم و چگونه بايد بود و آموخت كه بايد در مسير الله گام نهاد بايد از فرمان و اطاعت شهيدان سرباز زد طاغوت و طاغوتيان كفر و كافران نفاق و منافقان و تمامى ابر نكبتان و تمامى ما سوى الله راپشت پا نهاد و فقط و فقط بايد آرمان خويش را الله قرار داد الله و بس.

اكنون كه پا در ركاب جهاد در نبرد با كفار به قافله سالار كربلا به فرماندهى فرزندش پير خمينى مى نهيم و حالا كه كاروان حسينيان به دروازه هاى كربلا غاصب شده مظلوم نينوا نزديك مى شود مى خواهم چند كلامى با شما امت شهيد پرور و قهرمان پرور و عزيز سخن بگويم هر چند كه كوچكتر از آنم كه سخنى باش ما بگويم فقط چند مطلب كه بيشتر بايد مد نظر باشد متذكر مى شوم

برادران و خواهران

تمامى كارها و امور خويش را با نام خدا و در جهت خدا و با اخلاص و براى خدا انجام دهيد تا خداوند اجرش را كه براى او انجام داده ايد بدهد.

از رفتن به جبهه ها و فرستادن فرزندانتان در جبهه ها دريغ نورزيد زيرا اسلام به يارى شما نياز دارد از كمك به رزمندگان چه از حيث مادى و معنوى خوددارى نورزيد تا در گشودن راه كربلا، كاظمين، نجف و سامرا سهيم باشيد.

وحدت خود را حفظ كنيد و هيچگاه متفرق نشويد كه قرآن مى گويد و اعتصموا بحبل الله جميعا و لا تفرقوا و تفرقه از ميان همديگر بيرون كنيد از همديگر بگذريد تا خداوند هم از شما بگذرد .

با هم يكپارچه با انسجام قوى و مستحكم اسلام عزيز را كه هرچه ما داريم از اسلام است يارى دهيم كه ان تنصر الله ينصركم و يثبت اقدامكم فرصت را از دست ندهيد كه خوب فرصتى است.

و اما سخنى با شما

پدر م كه در بزرگ كردن من زياد تحمل رنج نموديد و مى دانم كه از دست دادن فرزند براى شما مشكل است ولى با الهام از صبر حسين بن على و على ابن الحسين صبر كنيد گريه هايى را كه شما مى كنيد بر مظلوميت اهل بيت اطهار باشد مباد گريه شما موجب ناراحتى خود كه موجبات آزردگى روح مرا فراهم مى كند باشد.

مى خواهم شهادت من براى شما طورى نباشد كه دشمنان خوشحال شوند مى خواهم شهادتم عزایى براى دشمنان اسلام باشد و برايم از درگاه خدا طلب مغفرت كنيد .

و اما مادرم اگر چه مادر من، در قيد حيات نيست و به رحمت ايزدى پيوسته است در حاليكه عمرى را با زحمت و مرارت در بزرگ كردن من سپرى نمود از خداوند براى ايشان طلب مغفرت مى كنم و از خداوند منان مى خواهم ايشان را در قيامت با جده سادات فاطمه زهرا، زينب كبرى و خديجه محشور فرمايد لكن من همه مادران شهدا را مادر خويش مى دانم چون آنها هم غم مادر مرا دارند و در اين افتخار با وى شريك هستند اگر چه او نيست ولى همه اين مادران هستند از خداوند تبارك و تعالى مى خواهم كه بر صبر و اجرشان بيفزايد.

و اما برادران شما حق بزرگى بر گردن من داريد برادر خود را ببخشيد و درسهايتان را بخوانيد كه سنگر شما بعد از جنگ مدرسه است سنگر خود را خوب حفظ كنيد.

خواهران شما نيز حق عظیمی بر گردن من داريد مرا بخوبى خويش ببخشيد خواهرانم رسالت مادر بر گردن شما ست حجاب خويش را نگه داريد و فرزندان خويش را خوب تربيت كنيد و خوب به جامعه تحويل دهيد و صبر الهى را پيشه كنيد و براى من از درگاه خداوند رحمان طلب غفران نماييد .

در آخر بگويم كه خدايا اگر توفیق شهادت را نصيب اين حقير نمودى مى خواهم آن دنيا هم همانطور كه در اين دنيا نام شهيد بر من مى گذارند شهيد باشم.

و اى امت حزب الله كه در تشييع جنازه من شركت مى كنيد مى خواهم ذكر الله اكبر را فراموش نكنيد چون اين الله اكبر است كه پشت استكبار را لرزانده است و از همه شما مى خواهم كه از دعا به جان امام عزيز را فراموش ننموده و نكنيد چون هر چه ما در اين زمان داريم از اين نعمت بزرگ الهى است و از تمامى برادران و خواهرانيكه این حقير رامى شناسند مى خواهم بدي هايى راكه در حق شما نموده ام به بزرگى خويش ببخشند از خداوند توفيق همگان را مسئلت مى نمايم.

والسلام على عباد الله الصالحين برادر كوچك شما الحقير العاصى ملتمس دعا محمدعلى خان بيكى

كربلاى خوزستان 63/12/29

خدايا خدايا تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار آمين

منبع:کتاب وصیت نامه کامل شهدای استان سمنان / نشر شاهد / بنیاد شهید و امور ایثارگران استان سمنان