گفتگوی صمیمانه نوید شاهد سمنان با خانواده معظم شهید رمضانعلی خراسانی

فرمانده اش روراضی کرد که بیاد با من صحبت کنه رضایت بدم بره جبهه . وقتی رفت جبهه ، خیلی زود به من نامه میداد ، مدتی که گذشت یه شب خوابش رو دیدم که خیلی ناراحته . صبحش خانمم گفت ، چرا بچه چند وقته نامه نمیده باید بریم سپاه .

گفتم ، نه نیازی نیست بری سپاه خودش میاد . کارهای خدا همون روزی که به شهادت رسیده بود من رفتم یه مقداری کاه برای مسجد ببرم .

مستاجرمون اومد گفت ، اینجا چکارمیکنی ؟

گفتم ، میخوام برای مسجد کاه بیارم .

اومد کمکم کرد وگفت ، میخام برم پیش پدرخانمم . سوارماشیم من شد وگفت ، بیابریم .

شروع کرد به حرف زدن وگفت ، حاج آقا اگر خبرشهادت رمضان وبشنوی چکارمیکنی ؟

گفتم ، روزاولی که رفت باخودم گفتم ، اگر سالم برگشت که خداروشکر . اگر مجروح شد ، خداروشکر واگر هم شهید شد ، بازهم خداروشکر .

وقتی روحیه ی من رودید ، تا سرپل هوایی که رسیدیم گفت ، حاجی میخوام یه چیزی بهت بگم قول بده ناراحت نشی .

گفتم ، نه .

گفت ، باجناقت حاج ذبیح ازشاه عبدالعظیم زنگ زده و گفته به شما خبربدیم ترکش خورده . نگران نباش چیزی نیست .

گفتم ، حسین آقا این حرفها رو نزن . راستشو به من بگو که شهید شده .

من بچه ام وبرای اسلام فرستادم ، اگر شهید یا مجروح شده من شاکرخداوند هستم .

همونجا سرپل هوایی به من گفت ، رمضان شهید شده . بهم سفارش کرد ، اگررفتی خونه ودیدی شلوغه هول نکن .

گفتم ، خدایا شکرت .

الان وصیت نامه اش هم هست که نوشته پدرجان ، اگر من شهید شدم شما بلند قامت باشید ولباس سیاه نپوشید که دشمن شاد باشیم .

بچه ام خیلی مریضی کشید و ما امیدی به زنده بودنش نداشتیم . خواست خداوند بود که خوب بشه وبه شهادت برسه .

- ابتدای ازدواجتون شغل شما چی بود ؟

من از هفده ، هیجده سالگی تهران بودم . لوله کشی آب میکردم .

- تهران که بودین ، خونه مجردی داشتین ؟

- اون خانمی که گفت ، بچه تون فوت شده مستاجرتون بود ؟

نه ، همسایه بودیم .

- تو تهران ازدواج کردین ؟

نه ، خانمم دخترخاله ی خودم هست و تو دامغان ازدواج کردیم . ولی برای زندگی رفتیم تهران .

اول انقلاب که آقا اومده بود ما آمدیم دامغان . زمانی که ایشون وارد تهران شد من رفته بودم اثاث بیارم که رفتم بهشت زهرا دیدارایشون .

- درمورد اون روزبرامون بفرمایید ؟

من رفته بودم وسایلمون رو بیارم دامغان که شنیدم آقا تشریف آوردند . من دیگه نیامدم دامغان و رفتم بهشت زهرا استقبال ایشون .

ما رفتیم میدون آزادی و ازآنجا رفتیم فرودگاه و بعد هم رفتیم بهشت زهرا که آقا اومد وسخنرانی کرد .

اون روز خیلی شلوغ بود و مردم خوشحال بودند وشعارمیدادند . من با آقا بیست متر هم فاصله نداشتم وقتی سخنرانی میکرد .

- شما خودتون هم فعالیت انقلابی داشتین ؟

بله ، هرروزی که تظاهرات بود باباجناقم میرفتیم . بنی صدرلعنتی هم وقتی میامد دانشگاه سخنرانی میکرد ما میرفتیم . چون اون موقع نمیدونستیم ایشون کی هست ، واطلاعی نداشتیم . بازارهم میرفتیم شعارمیدادیم .

- برای کسی تو این جریانات اتفاقی هم افتاد ؟

بله ، تیراندازی بود وخیلی ها هم دستگیرمیشدند . ما خودمون هم با ترس ولرز میرفتیم ولی به لطف خدا شرکت میکردیم .

وقتی هم آمدم دامغان تو پایگاه با مردهای دیگه دوساعت به دوساعت نگهبانی میدادیم .

- شهید اون موقع چند ساله بود ؟

سنی نداشت ، ده دوازده سالش بود .

- همراه شما میومد مسجد ؟

بله ، خودش هم میرفت نگهبانی میداد بااینکه سنش کم بود .

- هیچ وقت اتفاقی هم برای شهید افتاد ؟

- زمانی که تهران بودین ، باتوجه به اینکه کلان شهر بود زمان انقلاب شلوغ ترشده بود . شاهد اتفاق خاشی ویا تیراندازی ها ازنزدیک بودین ؟

بله ، ازنزدیک میدیدم . اون زمان مردم وارد ارگان های دولتی میشدند برای گرفتن اونجا ها من اومده بودم دامغان برای ساختن این خونه .

من بیست و پنج سال تهران بودم والان سی وهشت ساله که اومدم .

- تو دامغان شغلتون رو تغییر دادین ؟

هم لوله کشی میکردم وهم مغازه لوازم بهداشتی داشتم .

- وضع مالی تون خوب بود ؟

شکر خدا بد نبود .

- وقتی اومدین دامغان چند تا فرزند داشتین ؟

سه تا فرزند داشتم .

- شهید هم به دنیا آمده بود ؟

بله ، رمضانعلی وابوالفضل ویه دختر داشتم .

- با توجه به اینکه تو بسیج دامغان بودین و خیلی هم فعالیت داشتین ، شاهد اتفاق خاصی نبودین ؟

اون موقع من خودم پاسبخش بودم ، ولی شکرخدااتفاق خاصی تو دامغان نیافتاد .

- دررابطه با شهید گردویی که زمان انقلاب به شهادت رسید ، اطلاعی دارید ؟

اون موقع من تهران بودم .

- تو رهبری وروشنگری مردم دررابطه با انقلاب کی بیشترین نقش رو داشت ؟

خدا نگهدارش باشه حاج آقا نعیم آبادی بود که بعد ازانقلاب هم امام جمعه شد . ایشون خیلی فعال بود . آقای ترابی هم که روحانی بود ، خیلی نقش داشت ، به اضافه ی آقای حسن بیکی که الان نماینده هست .

- باتوجه به اینکه شهید کم سن و سال بود ، شما با رفتنش مخالف نبودین ؟

با همکلاسی هاش میرفت دنبال مسائل انقلابی و زمانی که من مخالفت میکردم ، میخام میخام همراهت بیام مسجد .

- شهید تو تهران متولد شد ؟

- اون زمان که دکترودرمان نبود ، شهید تو خونه متولد شد ؟

بله .

- شما خونه بودین ؟

بله ، رفتم دنبال قابله خونگی و به دنیا اومد .

- تو چه فصلی متولد شد ؟

ماه رمضون به دنیا اومد ولی نمیدونم چه وقتی ازسال بود .

- اولین بارکی تو گوش شهید اذان گفت ؟

دایی ام که حاجی بود وخیلی هم با تقوا بود .

- قبل ازتولدش خوابی درمورد شهید ندیدین ؟

نه ، خواب ندیدم .

- زمانی که ابتدای جنگ برای پشت جبهه کمک های مردمی جمع میکردند ، با توجه به اینکه ابتدای جنگ سنی هم نداشت شهید هم به شما کمک میکرد ؟

بله ، کمک میکرد . به مادرش میگه میخوام برم جبهه و مادرش میگه بزارپدرت بره و برگرده بعدا تو برو ولی شهید قبول نمیکنه . میگه دیشب آقا اعلام کرده نیازی به اجازه ی پدرومادرت نیست و جبهه ها نیرو میخاد . مادرش گفته بود ، پس بیا بریم زیارت مشهد بعدا برو . ولی شهید قبول نمیکنه و میگه من دیگه نمیتونم صبرکنم و باید برم .

- شما هم رفتین مشهد ؟

نه ، گفتیم بیاد باهم بریم که دیگه نیامد .

- تو مراسم تشییع جنازه ی شهدا و سرکشی به خانواده هاشون شرکت میکردین ؟

بله ، خیلی فعال بود . خدا میدونه یه بچه ای بود که یه کلمه ی بد ازدهانش نشنیدیم . وقتی بچه های امروزی ومیبینم میگم ، صد تا مثل اون شهید هم داشتیم کم بود . شکرخدا الان هم بچه هام خوب هستن ، برادرش هم که بعد ازاون به دنیا اومد موذن مسجد محلمون هست وهروعده اذان میگه .

- خودتون هم تصمیم به جبهه رفتن داشتین ؟

- چه کارهایی تو پشت جبهه انجام میدادین ؟

کمک های نقدی میکردیم ویا لباس ورختخواب و... میفرستادیم .

- چون کارتون یدی ولوله کشی بود ، برای رفتن به مناطق جنگی وبازسازی اونها اقدامی نکردین ؟

نه ، کمک زیاد کردم ولی راستش اونجاها نرفتم .

- شهید به عنوان نیروی بسیجی رفت یا سربازبود ؟

بسیجی بود .

- ازهمین پایگاه فاطمه زهرا (س) بود ؟

بله .

- ازمسئولین پایگاه شون کسی خاطرتون هست ؟

یکی شون حبیب خورزانی هست که الان سرهنگ سپاه هست . یکی حسین خراسانی که ایشون هم سرهنگ بود ودوسال پیش فوت کرد .

- ایشون جانباز بود ؟

بله .

- ازدوستان وهمکلاسی هاش که بعدا به شهادت رسیدند ، کسی یادتون هست ؟

سه چهارنفری بودند . یکی شون پسردایی خودم حسین حیدرهایی بود . یکی هم کل محمد عرب بود که تو خونه خودمون زندگی میکرد وخیلی هم با شهید صمیمی بود . ایشون ازبچه های کلاته خیج شاهرود هست که الان هم زنده هست .

پسردایی ام هم الان زنده هست و تهران زندگی میکنه ولی اسم بقیه شون یادم نیست .

- روزی که شهید رفت رو یادتون هست ؟

وقتی میخواست بره یه مقدارپول وآجیل بهش دادم . روزی هم که به شهادت رسید حاج رجب پریمی اومد خونه ی ما . دیدم داره گریه میکنه وازمسجد میاد .

گفتم ، چرا گریه میکنی ؟

گفت ، حاجی ما باهم رفتیم و حالا اون شهید شده ومن تنها موندم .

میگفت ، پول هاشو داده بوده به من و گفته ، اینها دیگه نیازم نمیشه وساکم هم برای خانواده ام ببر . عکس خواهرش هم که همیشه همراهش بود و میزاره تو ساکش و میگه ببرخونه مون . دقیقا همون زمانی که گفته بوده شاعت شش صبح به شهادت میرسه .

- کجا به شهادت رسید ؟

تو چنانه درعملیات محرم شهید شد . اون شبی هم که شهید شد ، رفته بودند برای شناسایی منطقه .

-

- باراول که رفت به شهادت رسید ؟

نه ، باردومش بود . باراول سه ماه کردستان بود ویکی دوماه اومد مرخصی و دوباره رفت چنانه .

- درغرب کشور شرایط نسبت به جنوب ، به دیل وجود کموله وهمچنین سرمای هوا ، سخت تربود . شهید تو دوران سرما رفته بود ؟

بله ، منطقه به قدری سخت بود که یک ساعت یک بارشیفت عوض میکردند . میگفت ، روزها برامون ازخونه ها چایی و شیرینی میاوردند و شبها ازتو همون خونه ها بهمون تیراندازی میکردند و حتی پای یکی ازدوستانش هم مجروح شده بود .

- درمورد کارش تو جبهه حرفی نمیزد ؟

ایشون نگهبان بود ودرعین حال مسئول تعویض نیروها هم بود . ماشاالله خیلی زرنگ بود .

- جزء نیروهای تامین جاده هم بود ؟

بله ، ازطرف جهاد رفته بود .

- خاطره ای ازغرب دررابطه با شهادت واسارت همرزم هاش تعریف نکرد ؟

نه ، دراین موارد حرفی نمیزد . اگر هم گفته یادم نیست .

- تو این سه ماه نامه هم میداد ؟

بله .

- تو نامه هاش به مورد خاصی هم دررابطه با کردستان اشاره کرده بود ؟

نه ، فقط جنبه ی احوالپرسی داشت .

- وقتی برگشت با رفتنش مخالفت نکردین ؟

- تا کلاس چندم درس خوند ؟

تا دوازده خوند .

- به شما نگفته بود به چه کاری علاقه داره ؟

همه ی فکر وذکرش جبهه بود و میگفت ، واجب ترازجبهه نداریم .

- کسی ازهمرزم های شهید درمورد نحوه شهادتش به شما حرفی نزد ؟

یه دوستی داشت که دامغانی بود وسنش ازخودش بالاتر بود . ایشون زن وبچه هم داشت و باهم رفته بودند جبهه . وقتی پسرم رفت جبهه ، ایشون مدتی بعد برامون یه نامه آورد وگفت ، حاج آقا تا ده دوازده روزدیگه رمضان میاد . ایشون خبرداشت که بچه ام شهید شده ولی حرفی نزد وده روز بعد جنازه شو آوردند . چون محرم بود ، نگه داشته بودند و بعد ازعاشورا آوردند .

- خیلی ازپدرومادرشهدا میگن ، قبل ازشهادتش به دلمون برات شده بود ویا خواب دیده بودیم . شما حس نکرده بودین ؟

نه ، من خواب ندیدم .

- وقتی پیکر شهید رو آوردند ، شما کجا بودین ؟

شب قبل ازاینکه پیکرشو بیارن ، مادرش گفت خواب دیدم . ازمن خواست بهش اجازه بدم بره سپاه ولی من موافقت نکردم .رفتم برای مسجد کاه بیارم که عرض کردم مستاجرمون به من خبرشهادتش وداد .

حسن موسویان که همسایه مون بود به خانمش گفته بود ، مراقب خانم حاجی باش که رمضان شهید شده . اگه دیدین خونه شون شلوغ شد برو پیش خانمش ومراقبش باش . سپاه که اومده بوده ، میپرسه کی میتونه بره به حاجی خبربده .

برادرخانمم هم که پسرخاله ام میشه همراهشون بود .

ساعت هشت صبح خانمم داشته تو حیاط لباس میشسته که دروباز میکنه و برادرش میاد داخل و احوالپرسی میکنه و میگه ، ازرمضان چه خبر ؟ خانمم میگه ، دیشب خواب بد دیدم و حاجی هم رفته بیرون وخیلی نگرانم .

- برادرش میگه یه چیزی هست که باید بهت بگم . تحمل شنیدنش رو داری ؟

خانمم همونجا پای حوض زبونش بند میاد و همسایه ها میان خونه که به هوش میارنش . وقتی اومدم خانمم مثل میت شده بود . من خودم روحیه ام بهتر بود و به خانمم دلداری میدادم .

گفتم ، پسرما هم مثل همه ی شهداء رفت . خداروشکر که امانت خدا رو صحیح وسالم به خودش برگردوندی .

- سفرمکه وکربلا هم مشرف شدین ؟

بله .

- تو مکه یاد شهید هم بودین ؟

چند بارمکه وکربلا و سوریه رفتم . همیشه بیادش بودم ، الان مشهد هم که میرم به یادش هستم .

- حالا که درمورد شهید حرف زدیم ، خاطره ای یادتون نیومد ؟

من خودم بهش لوله کشی یاد داده بودم و می آمد سرکار .

- خودش هم کاری انجام داده بود ؟

بله ، کارهاش هم خیلی تمیزبود . و هرجا کارمیکرد همه ازش راضی بودند .

- نمازوروزه رو کی به شهید یاد داد ؟

من ومادرش بچه که بود همراه خودمون میبردیمش مسجد .

- اهل نوحه خواندن هم بود ؟

نه ، اهل نوحه خوانی نبود .

- به عنوان پدرشهید ازمردم ومسئولین چه انتظاری دارید ؟

خداوند انشاالله یه عده ای رو که کارشکنی میکنند هدایت کنه . اینهمه رفتن تو جبهه وجانبازوشهید شدند ولی یه عده کارهای ناشایستی انجام میدن . من ازدولت هیچ انتظاری ندارم وانشاالله خداوند نگهداررهبرمون باشه .

- ممنونم ، خداوند به شما عمر باعزت بده .

درخدمت مادر بزرگوارشهید رمضانعلی خراسانی هستیم .

- سلام علیکم .

علیک سلام .

- خوب هستین ؟

زنده باشید .

- خودتون رو معرفی کنید و نسبتتون رو با شهید بفرمایید ؟

فاطمه مقدسی هستم مادرشهید رمضانعلی خراسانی .

- مادرجان ما ازپدرشهید تعدادی سوال پرسیدیم وایشون تا جایی که حضورذهن داشتند به ما پاسخ دادند . ولی ازآنجا که شما مادرشهید هستین وانس والفت بیشتری با شهید داشتین ، تعدادی ازسوالاتمون رو از شما میپرسیم . اگر خاطره ای ازدوران طفولیت شهید دارید بفرمایید .

شوهرم اومده دامغان که خونه مون وبسازه و ما تهران بودیم . خونه مون لب خیابون بود و نزدیک پادگان بودیم ، یادمه وقتی حمله کردند وپادگان ومردم گرفتند شهید گفت ، مامان اجازه بده من هم برم .

من اجازه ندادم بره ، انقدرتعداد کشته ها زیاد بود که جلوی پادگان مثل خرمن ریخته بودند روی هم . مرتب میرفتیم راهپیمایی و مردم مثل فلسطینی ها چفیه بسته بودند و ازبالای پشت بام پادگان وهدف گرفته بودند . پسرم هم خیلی اصرارمیکرد بره ولی من اجازه نمیدادم و میگفتم ، تو هنوز کوچکی .

مردم ریختن تو پادگان و پتو ها واسلحه ها رو گرفتند و آمدند بیرون . میگفت ، مامان مگه خون ما ازاونهایی که شهید شدند رنگین تره که نمیزاری برم . من همراه خودم میبردمش راهپیمایی ولی تنهایی نمیگذاشتم بره .

پدرش سه چهارماه دامغان بود و ما تهران بودیم . وقتی حاجی میخاست اثاث ها روببره دامغان آقا اومد .

مردم تو جریان گرفتن پادگان خیلی کشته شدند ، همه شعارمرگ برشاه میدادند . اون روزها خیلی خیابان ها شلوغ شده بود . شهید هم تو خیابان اشرف پهلوی درمسجد امام جعفر فعالیت داشت .

میگفت ، مامان براشون بافتنی بباف ومن هم شال ودستکش و... میبافتم . ملافه ورختخواب ولباس برای زخمی ها میبرد . ازخونه ها یخ جمع میکرد وبرای روی جنازه ها میبرد . خدا شاه ولعون ولعنت کنه خیلی مردم وقتل عام کرد .

- اسم مسجدی که میرفت چی بود ؟

مسجد امام جعفرصادق بود درخیابان اشرف پهلوی . اسلحه شناسی رو هم اونجا یاد گرفت و به ما نگفته بود . بعدا همکلاسی هاش به من گفتند ، خانم خراسانی رمضانعلی قصد داره بره جبهه .

گفتم ، این بچه تازه کلاس دوم راهنمایی هست و پدرش هم تو دامغان داشت خونه مونو میساخت .

به من گفتن ، داره اسلحه شناسی یاد میگیره ولی من باور نکردم . یه شب دیدم اسلحه شو آورد خونه وگفت ، مامان باچشم بسته اسلحه رو بازوبسته میکنم تا بهت نشون بدم یاد گرفتم .

گفت ، مامان بابا که دامغانه اجازه بده برم پادگان . شما که خبرنداری من تو مسجد چی یاد گرفتم . آقا گفته ، وقتی جبهه نیاز به نیروها داشته باشه نیازی به اجازه پدرومادرنیست .

آقا که آمد رفتیم پیشوازایشون .

- شهید هم همراه شما اومد ؟

بله ، ازخوشحالی به زمین وآسمون میپرید . انگارروز عروسی اش هست .

مدتی بعد وسایلمون وگرفتیم و آمدیم دامغان ، اینجا هم شبها میرفت تو مسجد محلمون . یه مستاجر داشتیم که بهش میگفت ، رمضان تو هنوز وقت جبهه رفتنت نیست باید درستو بخونی . ولی رمضان قبول نمیکرد و میگفت ، آقا سفارش کرده جبهه رو خالی نگذارید .

بهش میگفت ، محمد آقا بیا جلوت با چشم بسته اسلحه روبازوبسته کنم .

دیگه وقتی دیدم شرایط اینطوری هست به پدرش گفتم ، من تو تهران چون شما نبودی اجازه ندادم بره . ولی اینجا خودت صاحب اختیاری تصمیمی بگیری .

بلاخره رفت کردستان و سه ماه اونجا بود .

میگفت ، باید چهارچشمی مراقب باشیم . با دوستم رفته بودیم عکس بگیریم که پاش تیرخورده ، خودش هم زخمی شده بود .

وقتی اومد مرخصی گفتم ، مادرنذرکردم ببرمت مشهد دیگه نرو جبهه . اینباربابات هم ثبت نام کرده بزارخودش بره .

گفت ، نه مادرمن با پسرآقای ترابی وقدرت هراتی اسم نوشتیم که دوباره بریم . گفتم ، ازکجا شناسنامه تو گرفتی ؟

بعدا فهمیدم که تو لباسش قایم کرده بود ورفته ثبت نام کرده .

همه ی همسایه ها میگفتند ، چقدر مامانی اش کردی .

روز اولی که رفت مدرسه با خوشحالی اومد خونه وگفت ف مامان کلاس اول وخوندم . همسایه هامون تا یه مدت این وتعریف میکردند وسربه سرم میگذاشتند .

کلاس اول راهنمایی که رفته بود ، میگفت ، به بابا بگو بهم بنزین بده برم با موتور دور بزنم .

همیشه هرکاری داشت به خودم میگفت .

وقتی اومدیم دامغان ، بهم گفت ، مامان نزاربابا بره جبهه من خودم میرم . میگفتم ، تو کردستان رفتی ومجروح هم شدی نباید دوباره بری .

میگفت ، نگران نباش کردستان خطرناک بود ولی تو جنوب فقط باید حواست به جلو باشه . وقتی هم میخاست بره به قدری خوشحال بود که خدا میدونه .

- ازجبهه براتون تعریف نمیکرد ؟

میگفت ، تو کردستان دخترها برامون کیک میارن وشبها ازتو همون خونه ها بهمون تیراندازی میکنند . کردستان خیلی خطرناک بود ، تو مهاباد بودند .

- پدرشهید فرمودند که ایشون جزء نیروهای جهاد بودند ، درسته ؟

بله ، تو تامین جاده بود . ولی تو جنوب اسلحه داشت ، یه جانباز سیدی هست که همرزم پسرم بوده الان معلول شده .

- ایشون ازشهید براتون خاطره ای تعریف نکرد ؟

بله ، میگفت روزی که رفتیم تو خط به اندازه ده کیلومتر زمین وگرفتیم . همون جا حلقه زدیم وزیادت عاشورا خوندیم . دیدم شهید تکون نمیخوره ، دعا که تموم شد بیدارش کردم .

گفت ، چرا بیدارم کردی ؟

سردرددارم . فردا ساعت شش صبح من شهید میشم . کوله پشتی ام رو زمین نمونه ، تو تشییع جنازه ام هم شرکت کنید .

بهش میگه چراازاین حرفها میزنی ؟

میگه الان خواب دیدم ، بوی بهشت به مشامم میرسه چرا بیدارم کردین ؟ من فردا صبح جلوی سنگر شهید میشم و وقتی میخام سوارماشین بشم ترکش میخورم .

دوستش میگفت ، همین طورهم شد وشش صبح شهید شد . یوسف پریمی دوستش هم همراهش بود که پول ها و دفترنمازشب وقرآنش وبه او داده بود . یوسف هم یک سال بعد شهید شد . بهش گفته بود من که به پول نیازی ندار م ، تو