روحیه ایثار و فداکاری در سیره شهید نعمت الله زیاری

در همسایگی ما پیرمرد و پیرزنی زندگی می کردند. بچه هایش هم به آنها نزدیک نبودند که کارهای زندگی شان را انجام بدهند. نعمت مثل اولاد آنها هر کاری که داشتند، برایشان انجام می داد باغش را آبیاری می کرد. اگر آب و نفت نداشتند برایشان تهیه می کرد، حتی پیرمرد را به حمام می برد. آنها هم همیشه دعا گویش بودند. هر وقت می خواستند پولی بهش بدهند نمی گرفت و می گفت:«همین قدر که دعا می کنین برای من بسه».

حتی یادم است که برای ساخت مسجد روستا هشت روز کار کرد و هیچ مزدی نگرفت.

شهید نعمت الله زیاری

برگرفته از خاطره مادر شهید

زياري، نعمت‌الله: دهم فروردين 1346، در روستاي افتر از توابع شهرستان سمنان به دنيا آمد. پدرش علي و مادرش خوب‌چهره نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بيست و پنجم دي 1365، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر و سينه، شهيد شد. پيكر او را در گلزار شهدای زادگاهش به خاك سپردند.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان سمنان