وصیت نامه شهید والامقام احمد ابراهیمی
احمد ابراهيمي
بسم الله الرحمن الرحيم
با سلام و درود بر منجي انسان‌ها، آخرين امام شيعيان جهان، حضرت مهدي موعود(عج) و نايب برحقش پير جماران، خميني‌كبير، آن يگانه انساني كه ايران را از ظلم و ضلالت و از يوغ ستمگران نجات بخشيد و به ايران [...][1] ديگر داد و با سلام و درود بر رزمندگان كفرستيز جبهه‌هاي حق عليه باطل، آن انسان‌هايي كه از سرماية جان و فرزند خود گذشتند و به جبهه‌هاي حق عليه باطل رفتند.
و با سلام و درود بر امت حزب‌الله ايران، اين مردمي كه با دادن كمك‌هاي مالي و جنسي جبهه‌ها را ياري و كمك مي‌نمايند و نمي‌گذارند كه جبهه‌ها خالي از نيروي رزمي و تداركات باشد.
با سلام و درود بر امت هميشه پيروز حسين‌آباد[2] كه با تربيت فرزندان و فرستادن آنها به جبهه قلب امام و روح شهداي ما را شاد مي‌كنند و اين حقير بنا به سهم خود پيامي براي اين ملّت اسلامي دارم:
البته من كوچك‌تر از آنم كه بخواهم پيامي براي ملّت حزب‌الله حسين‌آباد داشته باشم، اما من‌باب وظيفه‌اي كه در خود احساس مي‌كنم، مي‌خواهم مطلبي را روشن نمايم. پدران و مادران عزيز، شما فرزند را بايد تربيت صحيح و كامل نماييد و تربيت آنها نيز براي خدا بايد باشد و بس. پس شما كه فرزندانتان مي‌خواهند تربيت اسلامي شوند، چرا آنها را نمي‌گذاريد به جبهه‌هاي حق بر عليه باطل بروند و كار جنگ را يكسره كنند.
پدران و مادران عزيز، بدانيد كه اگر فرزندان شما رفتند و به خيل شهدا پيوستند، آنها تربيت شده‌اند، مرده نيستند بلكه آنها زنده‌اند و نزد پروردگار خود روزي مي‌خورند كه قرآن كريم در اين مورد مي‌فرمايد «ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل‌الله امواتاً بل احياء عند ربهم يرزقون»[3] «هرگز مپنداريد كساني كه در راه خدا كشته مي‌شوند مردگانند بلكه آنان زنده‌اند و نزد پروردگار خويش روزي مي‌خورند».
پس پدران و مادران عزيز، حال به گفته قرآن مجيد عمل كرده و بگذاريد كه جوانانتان به جبهه‌ها بروند و حسين زمان و اسلام را ياري نمايند و ديگر اينكه مگر شما نمي‌گفتيد كه كاش ما هم بوديم و در زمان حضرت حسين‌بن علي(7) به ياري او [مي]رفتيم و او را ياري مي‌كرديم.[4]
حال كه خدا ادعاي ما كه مي‌گوييم، ما اهل كوفه نيستيم، امام تنها بماند،[5] بياييم اين شعار را در عمل بياوريم و امام عصر خود را ياري و كمك نماييم تا انشاءالله بتوانيم اسلام را به تمام جهانيان برسانيم.
و اما مطلبي براي خانواده‌هاي شهدا:
خانواده‌هاي عزيز شهدا، بدانيد كساني هستند كه اسلحة به زمين افتاده شهيدانتان را بردارند و مبارزه نمايند و پيامي كه رزمندگان اسلام براي شما دارند اين است كه در مقابل تمام حوادث و كارهاي سخت و ناگوار صبر و استقامت كنيد كه خدا صابران را دوست مي‌دارد.
پيام به پدر و مادرم:
پدر و مادر عزيزم، اگر شهيد شوم در مرگم گريه نكنيد، در عوضِ گريه و زاري در مرگم نقل و نبات به مردم بدهيد تا آنجا كه مي‌توانيد به خانواده‌هاي شهدا دلداري دهيد و به مادران شهيد بگوييد كه رحمت بر آن شيري كه شما به اين فرزندان داديد و اين طور آنها را تربيت كرديد كه رفتند و جنگيدند و عاقبت به لقاءالله پيوستند.
و پيامي كه براي همرزمان و دوستانم دارم:
برادران و دوستان عزيزم، بدانيد كه عاقبت همه مرگ است و هيچ كس نمي‌تواند از اين مرگ بگريزد، ولي چقدر خوب است كه انسان مرگ را در جبهه‌ها ترجيح دهد و در قيامت در زمرة شهيدان محسوب گردد و براي ياري امام حسين(7) و اسلام شهيد شده باشد. پس برادران عزيزم، جبهه‌ها نياز به سعي دارد و بايد جبهه‌ها پر از نيرو باشد كه بتوانيم انشاءالله راه كربلا را باز كرده و از آنجا به‌سوي بيت‌المقدس[6] روانه شويم به اميد آن روز.
«والسلام عليكم و رحمة‌الله و بركاته»
خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگه دار
من الله التوفيق، 8/10/64
احمد ابراهيمي
[1]- خوانا نيست.
[2]- حسين‌آباد روستایی است از توابع شهرستان شاهرود كه زادگاه و مزار شهید بوده است.
[3]- آل عمران/ 169.
[4]- این عبارت فراز آخر زیارت امام حسین(7) را تداعی می‌کند: «یا لیتنی کنتُ مَعَکم فافوز فوزاً عظیماً.» مفاتیح.
[5]- در اصل وصیت «حال که خدا ادعای ما که می‌گويیم...».
[6]- ر.ك. تعليقات.
