بوسه‌ای برای آخرت
بوسه‌ای برای آخرت
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید قدرت‌الله بافتی فرزند جعفر، پانزدهم مهر ۱۳۴۶ در سرخه متولد شد. سه برادر و یک خواهر داشت و پدرش کشاورز بود.
تحصیلات ابتدایی را در دبستان عدالت گذراند ولی به دلیل وضع بد مالی فقط توانست کلاس اول راهنمایی را در مدرسه راهنمایی فیض بخواند و بعد از آن در کنار پدر به کار کشاورزی مشغول بود.
خرداد سال ۶۵ به سربازی رفت و پس از گذراندن دوره آموزشی در شوشتر، به منطقه اعزام شد. در طول بیست و دو ماه حضور در منطقه جنگی، یک‌بار در آذر ۶۶ از ناحیه دست مجروح و در بیمارستان سمنان بستری شد.
مادر قدرت‌الله نقل می‌کند: «سوار اتوبوس که شد، با آخرین نگاهم تمام عشق و محبتی که به او داشتم نثارش کردم. سرش را از پنجره اتوبوس بیرون آورد و گفت:
- مادر! نمی‌خوای من رو ببوسی؟
- پسرم! توی خیابون؟ روم نمی‌شه.
- خواهش می‌کنم پیشانی‌ام رو ببوس!
- برای چی پیشانی؟
- برای اون ور می‌خوامش.
پیشانی‌اش را بوسیدم. اطمینان داشتم که دیگر برنمی‌گردد. از هر جهت آماده رفتن به سرای باقی بود. از خدا خواستم که کمکم کند تا تاب بیاورم شهادتش را. اتوبوس بوقی زد و در میان اشک و آه مادرانی که آمده‌بودند بدرقه، راه افتاد.
چند روز بعد نامه‌ای همراه مقداری پول برای‌مان فرستاد. خطاب به خواهرش نوشته‌بود: «این آخرین نامه‌است. پولی را برای‌تان فرستاده‌ام به یادگار نگه‌دارید.»
سیزده روز بعد آوردنش. آماده شدیم که برویم سپاه برای تحویل گرفتن بدنش. یاد آخرین حرف‌هایش افتادم که گفت: «مادر! جنازه‌ام رو که آوردن، نرین سپاه! مردم اذیت می‌شن.»
نحوه شهادتقدرتالله از نیروهای پیاده گردان نجف‌اشرف بود. سرانجام در بیست و هشتم فروردین ۱۳۶۷ در حمله شیمیایی دشمن به فاو آسیب دید و هنگامی که آمبولانس او را برای رساندن به بیمارستان به عقب می‌برد هدف خمپاره دشمن قرار گرفت و به بیرون پرت شد و خونریزی مغزی کرد و به شهادت رسید.
پیکرش پاکش پس از انتقال به سرخه و تشییع، در گلزار شهدای این شهر دفن شد.
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان سمنان/ نشر زمزم هدایت
