با هجوم احزاب و گروهکهای ضدانقلاب به شهرها و روستاهای کردستان با اعتقاد به نظام مقدس جمهوری اسلامی و ایمانی راسخ، به سپاه پاسداران پیوست و مسلح گردید...
از آنجائيكه به خاطر پرورش دريك خانوادهي مؤمن و با ايمان بيشتر مسائل مذهبي و احكام ديني را رعايت مي نمود و داراي يك زندگي بي آلايش و پاك بود. او در سنين پايان نوجواني پيمان مقدس ازدواج را منعقد ساخت و وارد مرحلهي ديگري از زندگي خويش گرديد....
وي جهت انجام خدمت مقدس سربازي در سپاه پاسداران كامياران به ايفاي وظيفه مشغول گشت تا اينكه در محور عملياتي محراب از توابع كامياران با گروهك منفور ضدانقلاب درگير شد و...
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي و آغاز جنگ تحميلي با توجه به روحيهي انقلابي كه داشت در جبهه هاي جنوب، هزار قله مريوان و درگردان حضرت رسول اكرم (ص) رشادتهايي از خود نشان داد....
پس از پيروزي انقلاب اسلاميو طلوع خورشيد پيروزي در آسمان تاريك كشورمان، با هدف دفاع از ارزشهاي آن به عضويت بسيج درآمد و همچون كوهي در برابر ناملايمات ايستادگي نمود...
پس از پيروزي انقلاب عظيم مردم با هجوم ارتش عراق و تحركات ضدانقلاب با توجه به تنش هاي سياسي ونظاميدر منطقهي كردستان به فرمان حضرت امام خميني (ره) به عضويت بسيج درآمد و زندگي خود را وقف جهاد و مبارزه با عناصر خودفروختهي كردستان نمود. ...
به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيستم مرداد 1367 ، با سمت امدادگر در روستاي محراب کامياران هنگام درگيري با گرو ههاي ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به سينه و شکم، شهيد شد...
آنقدربه جبهه مى روم تا شهيد شوم ، اى جوانان مبادا در رختخواب ذلت بميريد كه حسين (ع) در ميدان نبرد شهيد شد ، مبادا در غفلت و در حال بى تفاوتى بميريد كه على(ع) در محراب عبادت شهيد شد و على اكبر در راه حسين(ع) و با هدف شهيد شد.
آیت الله شهید سید محمدعلی قاضی طباطبایی خطاب به حضرت امام خمینی(س) نوشت: ای کاش در خاک و خون بغلطیم تا دین خدا استوارتر و مسلمانان به انجام وظایف دینی تواناتر باشند.
آیت الله قاضی طباطبایی، اولین شهید محراب انقلاب اسلامی در 10 آبان ماه سال 1358 شمسی، مصادف با عید قربان، پس از اقامه نماز عید، در راه برگشت به منزل توسط گروهک افراطی "فرقان" مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به فیض شهادت نائل آمد.
شهداي محراب شش نفر ميباشند كه عبارتند از :1. امام علي ابن ابيطالب 2. سيد اسدالله مدني تبريزي 3. سيد محمدعلي قاضي طباطبائي 4. سيدعبدالحسين دستغيب 5. محمد صدوقي 6. اشرفي اصفهاني.