نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

طیب رضایی (1280 در تهران - ۱۱ آبان ۱۳۴۲ در تهران) از باستانی کارهای تهران در دوران سلطنت سلسله پهلوی و از جمله افرادی بود که در ادبیات محاوره‌ای آن زمان به لات یا لوطی مشهور بودند. وی در سال ۱۳۳۲ از موافقین دودمان شاهنشاهی پهلوی در کودتای ۲۸ مرداد بود. اما بعدها تغییر رویه داد و به انقلابیون نهضت اسلامی پیوست و سرانجام در یازدهم آبان ماه ۱۳۴۲ در میدان تیر پادگان حشمتیه تهران اعدام گردید و در قسمت شرقی حرم شاه عبدالعظیم به خاک سپرده شد.

سرلشگر آزاده خلبان شهید حسین لشگری در نوشته ای کوتاه آورده است: باید بایستیم ، مقاومت کنیم و پیروز شویم

سیدعلی اکبر ابوترابی‌ متولد ۱۳۱۸ در قزوین و قزوینی تبار است. پدر وی سید عباس ابوترابی‌فرد نام داشت . وی از خاندان سادات سکاکی است. دوران ابتدایی را در مدارس دولتی قم سپری کرد. وی سپس وارد مدرسه دین و دانش شد. ابوترابی به دلیل علاقه وافر به ورزش مشتاق ورود به دبیرستان نیروی هوایی می‌شود، و سپس با وجود مخالفت اعضای خانواده اش، ابتدا دانشکده خلبانی را برای ادامه تحصیل انتخاب می‌کند. ابوترابی در جریان مشاهده رفتارهای غیر اسلامی از ادامه تحصیل منصرف می‌شود. وی در سال ۱۳۳۹ با وجود اصرارهای دایی اش مبنی بر عزیمت به آلمان و ادامه تحصیل در آن کشور عازم حوزه علمیه مشهد می‌شود. وی و برادرش سید محمدحسن ابوترابی‌ در نجف به تحصیل حوزوی پرداختند. وی در جنگ ایران و عراق در کنار مهدی چمران حضور داشت و در نهایت به اسارت درآمد. وی نقش عمده‌ای در اردوگاه‌های اسرای ایرانی در عراق داشت . نماینده تهران در مجلس چهارم و پنجم و از اعضای مؤسس جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی بود که به سبب تحمل اسارت در جریان جنگ ایران و عراق به سیدالاسرا مشهور بود. سید علی‌اکبر ابوترابی سرانجام در دوازدهم خرداد ۱۳۷۹ در مسیر زیارت حرم علی بن موسی الرضا به همراه پدرش آیت اللَّه سیدعباس ابوترابی‌فرد بر اثر سانحه رانندگی درگذشت و پیکر هر دو در صحن آزادی حرم امام رضا به خاک سپرده شد.

عباس بابایی، چهارم آذر ۱۳۲۹، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش اسماعیل و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره کارشناسی در رشته علوم و فنون نظامی درس خواند. سرلشکر خلبان بود. سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. پانزدهم مرداد ۱۳۶۶، با سمت فرمانده اطلاعات ـ عملیات در سردشت توسط نیروهای عراقی هنگام پرواز بر اثر اصابت گلوله ضدهوایی به گردن، سینه و دست، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

محمدعلی رجایی (زاده ۲۵ خرداد ۱۳۱۲ در قزوین - درگذشته ۸ شهریور ۱۳۶۰ در تهران) دومین رئیس‌جمهور ایران بود که در بمب‌گذاری دفتر نخست‌وزیری ترور شد. وی دارای درجه کارشناسی ارشد ریاضیات از دانشسرای عالی بوده و پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، به حرفه آموزگاری اشتغال داشته‌است. پس از انقلاب در کابینه مهدی بازرگان وزیر آموزش و پرورش بود و با انتخاب ابوالحسن بنی‌صدر به عنوان رئیس‌جمهور، رجایی به عنوان نخست‌وزیر معرفی شد. وی از ۱۱ مرداد ۱۳۶۰ تا ۸ شهریور همان سال، یعنی به مدت ۲۸ روز، رئیس‌جمهور منتخب مردم بود.