همسر شهید ابوالقاسم امیدی میگوید: «اجازه ندادند بعد از 10 روز ببینمش و دیدار من و بچهها با ابوالقاسم به قیامت افتاد. زندگی من و ابوالقاسم به کوتاهی عمر گل بود. لحظات خوشی داشتیم اما زود گذشت. ابوالقاسم من و بچهها را گذاشت و به دنبال آرمانهایش رفت و به آرزوی دیرینهاش رسید.»