سیدمجتبی هاشمی

دعای کمیل و دعاهای دیگر می خواند و آن را باعث روز افزون شدن رزق حلال برمی شمرد. کاملا مشخص بود که نماز شبش را هرگز ترک نمی کند. به واقع هر روز و شبش بهتر از روز و شب قبلش بود. آدم از رفتار و کردارش و از آن نورانیت در سیمایش از تواضع در برابر مردم و مؤمنین این رو خوب متوجه می شد من خودم به شخصه به خوبی حس می کردم که یک سیر تکاملی رو آقا سید دارد طی می کند.

او می گفت: روح عبادت، امر به معروف و نهی از منکر است»

در هرشرایطی دلش برای مردم می تپید. یک روز اسلحله به دست می گرفت و می رفت جنگ. یک روز می نشست در خانه و برای زوج های جوان، خنچه های عقد می ساخت. آن کجا و این کجا!

سید مجتبی هاشمی: تا خون در رگ ماست اجازه نخواهیم داد که دشمن به یک وجب از خاک ما تجاوز بکند.

اي جوانان، اي پسران و دختران عزيزم، اي نور ديدگانم، ما در سنگر جبهه حق عليه باطل پشت دشمنان شكستيم و از براي آرامش شما چه شبها كه نخوابيديم. ما از شما دفاع كرديم. ما از ناموسمان دفاع كرديم، ما همچون ياران رسول‌الله(ص) بوديم كه به جنگ بدريون شتافتيم. مي‌دانيد كه چه برادراني را از دست داده‌ايد؟ مي‌دانم كه مي‌دانيد غنچه‌هاي نشكفته‌اي را به زير تانكهاي بعثيون فرستاديم تا شما در آرامش به سر بريد.

سی و یکمین سالگرد شهادت، شهید ترور و فرمانده گروه فداییان اسلام، سردار شهید سید مجتبی هاشمی و همرزمان شهیدش با حضور جمعی از همرزمان این شهید

«آقاسيد مجتبي» اثري در قالب خاطره نگاري است كه به خاطرات همرزمان، دوستان دور يا نزديك و خانواده شهيد سيد مجتبي هاشمي از وي پرداخته است.