مهندس جبهه‌ها و سرباز گمنام امام
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید حسین بغدادی، در خاکشیان قزوین به دنیا آمد؛ کودکی با قرآن و گلستان هفتم خرداد ۱۳۴۰ در خانواده‌ای زحمتکش و مومن در روستای خاکشیان قزوین متولد شد. از کودکی چنان به قرآن و آموزه‌های دینی علاقه نشان داد که پدرش او را به مکتب‌خانه فرستاد. استعدادش چنان بود که در مدتی کوتاه، قرآن و گلستان سعدی را فراگرفت. در مدرسه نیز همیشه از شاگردان ممتاز بود و پس از اخذ دیپلم ساختمان، راهی دانشگاه شیراز شد.
دانشجویی که دانشگاهش جبهه شد؛ سوگندنامه‌ای به خون شهیدان
تنها یک سال در دانشگاه شیراز تحصیل کرد که با تعطیلی دانشگاه‌ها، راهی سربازی شد. در یادداشت‌هایش با عباراتی آتشین نوشته بود:
«خدایا! قسم به خون شهیدان انقلاب، هدفم از تحصیل فقط خدمت به اسلام، محرومان و میهن است. این راه را برگشت‌ناپذیر انتخاب کرده‌ام...»
این نوشته‌ها، چکیده‌ای بود از ایمان راسخش به آرمان‌های انقلاب.
از جهاد سازندگی تا خط مقدم؛ مرد میدان‌های عمل
با تشکیل جهاد سازندگی به فرمان امام خمینی(ره)، تمام‌وجودش را وقف خدمت کرد. برادران جهاد او را از فعال‌ترین نیروها می‌دانستند. محدوده فعالیتش به یک منطقه ختم نمی‌شد؛ هرجا نیاز بود، از کمک به محرومان تا آماده‌سازی سنگرها، حاضر می‌شد.
اعزام به غرب؛ ۷۰ ماه انتظار برای بازگشت یک مفقود
پاییز ۱۳۶۰، با لباس سبز ارتش به جبهه‌های غرب اعزام شد. هشت بهمن همان سال، در ارتفاعات صعب‌العبور بازری دراز، در حالی که تنها یک بار به مرخصی آمده بود، مفقود شد. خانواده‌اش سال‌ها چشم به راه ماندند، اما پیکرش هرگز بازنگشت. امروز، نام او در لیست شهدای بی‌مزار دفاع مقدس ثبت شده است.
وصیت نانوشته؛ ادامه راه تا پایان تاریخ
شهید بغدادی پیش از شهادت گفته بود: «اگر برگشتم، ادامه می‌دهم و اگر نیامدم، بدانید راهم را ادامه داده‌ام...» امروز پس از سال‌ها، یاد او در قزوین و کرج زنده است؛ مهندسی که ساختمان‌های ویران میهن را با خون خود مرمت کرد. روحش با شهدا محشور باد.
انتهای پیام/
