خدایا! شاهد باش که چیزی عزیزتر از جانم ندارم که تقدیمت کنم
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید تقی جعفری» بیست و سوم خرداد ۱۳۴۱ در شهرستان گرمسار به دنیا آمد. پدرش رمضان(فوت ۱۳۴۳) و مادرش سکینه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. فروشنده بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیستم آبان ۱۳۶۱ در پیرانشهر توسط نیرو‌های بعثی بر اثر اصابت ترکش به پا، شهید شد. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
فرازهایی از وصیتنامه شهید:
خدایا ! عزیزتر از جانم ندارم که تقدیمت کنم
خدایا! تو خودت شاهدی که چیزی عزیزتر از جانم ندارم که تقدیمت کنم.
در زمانی که انقلاب اسلامی ما در حال رشد کردن بود، خودفروختگان و نامردان تاریخ، با نام حزب دمکرات در کردستان با انقلاب درافتادند. در آنجا جنایتی کردند که فقط از چنگیز مغول برآمد. این نامردان با شعار فریبنده خلق کُرد باید مستقل باشد، به جان نیرو‌های انقلاب مستقر در آنجا افتادند. اینان در آنجا سر‌ها بریدند، بدن‌ها قطعه‌قطعه کردند و من برای نبرد با این مزدوران به این جبهه داخلی که برای ما عزیز است، عزیمت کردم تا سینه خصمم را نشانه روم و می‌دانم که راه درست را انتخاب کرده‌ام.
اگر شهید شدم
اگر خداوند نظر لطفی به من کرد و به شهادت رسیدم، شما پدر و مادر عزیز! که برای من زحمت‌های زیادی کشیده‌اید مرا حلال کنید و برایم گریه نکنید. به شما سفارش می‌کنم که لباس سیاه نپوشید و خدا را شکر کنید که فرزند خود را در راه خدا داده‌اید و خوشحال باشید.
شاید مرگم برای اسلام مفید باشد
شما ای برادران عزیزم و ای خواهران عزیزم! در نبودن من گریه نکنید و به شما سفارش می‌کنم از امام عزیز و خط خون‌بار حزب‌الله جدا نشوید. در پایان از تمام فامیل‌ها و دوستان و آشنایان می‌خواهم که اگر هر بدی و خوبی از من دیده‌اید، مرا حلال کنید و برای آمرزش شهدا دعا کنید. زندگی من که اثری برای اسلام نداشت، شاید مرگم باعث تقویت روح اسلامی در میان فامیل‌هایمان باشد، ان‌شاءالله.
چراغ ظهر عاشورا هرگز نمیرد/ که از آن هر شمع باید شعله گیرد
حسین است آنکه گوید به تکبیر/ که خون پیروز می‌گردد زشمشیر
انتهای متن/
