آرزو داشتم که در رکاب مبارک سرور آزادگان باشم
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید محمد حبیبی» یکم خرداد ۱۳۳۲ در شهرستان دامغان دیده به جهان گشود. پدرش عبدالحسین و مادرش مریم (فوت ۱۳۶۱) نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند. کارمند کارخانه ذوب‌آهن بود. ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم تیر ۱۳۶۱ در ایلام توسط نیرو‌های بعثی به شهادت رسید. اثری از پیکر وی به دست نیامد.
فرازهایی از وصیتنامه شهید:
آرزو داشتم که در رکاب مبارک سرور آزادگان باشم
بنده خدا محمد حبیبی از آن روزی که توانسته‌ام خود را درک کنم و به خلقت خود پی ببرم، چیزی را بهتر از آزادگی در مقابل بردگان زر و زور و عبدبودن در مقابل معبود و آن هم معبود عابدان و آزادگان عالمان نیافتم.
ولی بهتر است بدانید که این درس بزرگ را از معلم گران‌قدر و بزرگوار و سرور آزادگان آموختم و خیلی آرزو داشتم که در رکاب مبارک آن حضرت باشم و شکر خدا را که این نصیب من شده که هم مرا و دیگران را آزمایش کند.
بهتر است که فعالیت کنیم، تجدید و یا خدای‌نکرده مردود نشویم.
بیایید اعمال خود را با رضای خدا وفق دهیم
بیایید همه ما گفتارهای‌مان را به عمل مبدل کنیم و اعمال خود را با رضای خدای خودمان که پروردگار جهان است، وفق دهیم.
همه شما به خوبی درک کردید و دیدید که سرانجام زندگی دنیا به مرگ و نابودی ختم می‌شود، پس چرا این‌قدر به مال و امیال دنیا دل بستیم.
انتهای متن/
