امام رفت، اما در این راه، هادیانی قرار داد که باید بدان‌ها تمسک جوییم

به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید علی‌اکبر خلیل نژاد یکم تیر ۱۳۴۲ در شهرستان تهران به دنیا آمد. پدرش محمد و مادرش سیده فاطمه نام داشت. دانشجوی سال چهارم دوره کارشناسی در رشته حقوق بود. ازدواج کرد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سیزدهم آذر ۱۳۶۰ در بستان بر اثر اصابت ترکش به کمر مجروح و قطع نخاع شد. هفدهم مهر ۱۳۷۳ در جاده بهشت‌زهرای زادگاهش دچار سانحه رانندگی شد و در بیمارستان ساسان همان شهرستان به شهادت رسید. پیکر وی را در گلزار شهدای فردوس رضای شهرستان دامغان به خاک سپردند.

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:

امام رفت، اما در این راه، هادیانی قرار داده که باید بدان‌ها تمسک جوییم

ما عزیزی را از دست دادیم که تمام زندگی خود را وقف اسلام کرده بود. آری او ۷۰ سال ما را بر شانه‌های زخمی خود رهبری کرد. او با حریر دستانش، بلور اشک‌هایش و نسیم دم روح‌الهی‌اش بر زخم‌های دل ما مرهم بود. او که رفت همه چیز و همه‌کس خود را بی‌کس و تنها دیدند. نه کوه‌ها شکوه دارند و نه باغ‌ها چراغ دارند‌.

ای پیر دگر نخواهمت دید

این مرگ تو نیست کار خُردی

من هم سفر تو بودم آخر

این دفعه چرا مرا نبردی

او که بار‌ها در غم از دست دادن فرزندان انقلاب به سوگ نشست، این بار تمامی ملت مسلمان جهان را در غم خود به سوگ نشاند. او با قلبی مطمئن به سوی محبوب خود رفت و ما را با قلبی محزون تنها گذاشت. اینک ما مانده‌ایم و راهی که او به ما نمایانده و در این راه هادیانی قرار داده که باید بدان‌ها تمسک جوییم. الهی! توفیق ده راه امام (ره) را ادامه دهیم و موجب خشنودی تو و او را فراهم آوریم. الهى! ما بندگان را مانند آن پیر و مرشد دستگیر و راهنما باش که ما بی‌تو آنی نتوانیم به راه تو باشیم.

مردم! هم‌اکنون ما در زمان نه جنگ و نه صلح قرار داریم، خوب است که آمادگی خود را حفظ کنیم و از مکر دشمن آسوده نباشیم. خدایا! کسانی که آگاهانه به اسلام و مسلمین ضربه می‌زنند، خوار و ذلیل و نیست و نابود بفرما.

انتهای متن/