نگذاريد بار ديگر خاكستر ذلت و خوارى بر چهره مسلمانان بنشيند

به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید علی اکبر گلینی پنجم تیر 1339 در روستای امامزاده ذوالفقار از توابع شهرستان گرمسار به دنیا آمد. پدرش حسنعلی و مادرش صغرا نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و ديپلم گرفت. معلم بود. سال 1362 ازدواج کرد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم اسفند 1363 در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت‏ها در همان منطقه بر جا ماند و یکم اسفند 1373 پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

اينجانب على اكبر گلينى فرزند حسنعلى با آگاهى كامل و لبيك به امام به دنبال انجام وظيفه شرعى خود روانه جبهه شدم هرچند خود را لايق نمى دانم كه در جمع شهدا واقع شوم از اين رو كه اسلام تأكيد دارد وصيت نامه بنويسيد لذا وصيت نامه اى مى نويسم به اميد اينكه در جهت رشد و توسعه اسلام قرار گيرد.

با سلام و درود بر پيشتازان راه حق و قائد اعظم حضرت امام خمينى پرچمدار راهيان خط كربلا كه بر يزيد و يزيديان شوريد و طاغوتيان را از صحنه كشور برانداخت و چون ابراهيم بت شكن بتهاى خودخواهى و خودپسندى را درهم شكست و مي رود تا پرچم لااله الاالله و محمد رسول الله را بر بالاترين قله جهان به اهتزار در آورد. اى امام، اى ابراهيم زمان، اى رهبر و اى اميد مستضعفان جهان من در مكتب دين، راه و رسم ايثار و فداكارى را آموخته ام و در خط تو كه همان خط خدا، اوليا و انبيا است گام نهاده ام و تا پاى جان از آرمان و عقيده ام دست بردار نيستم و آنچه را كه از انقلاب تو آموختم اخلاص و ايثار بود.

مادرم و اى مادرهاى شهدا و اى امت حزب الله، من مى دانم وقتى شما اين وصيت نامه را مى خوانيد من ديگر در اين دنيا نيستم اما اى مادرم اين آيه از قرآن كريم را برايت خاطرنشان مى كنم كه برايم بى تابى نكنى. خدا مى گويد «و لنبونكم بشى من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرين الذين اذا اصابتهم مصيبه قالوا انا لله و انا عليه راجعون؛ البته شما را به سختي ها چون ترس و گرسنگى و نقص اموال و نفوس و آفات زراعت بياموزيم و بشارت و مژده بده بر صابرين آنانكه هنگامى به حادثه سخت و ناگوارى دچار شوند صبورى پيشه کرده و مى گويند ما از خداييم و به سوى او رجوع خواهيم كرد.»

اميدوارم با توجه با اين آيه، بى تابى نكنيد كه از اجر شما نزد خدا كاسته خواهد شد انسان براى گذراندن يك امتحان در اين جهان قدم گذاشته است فرزندى كه خداوند به يك خانواده مى دهد و محبتش را در دل آنها مى اندازد و سپس او را مى گيرد يك آزمايش الهى است و از طرفى پايان زندگى انسان بدون شك برگشت بسوى خداست و طبق نصّ صريح قرآن هر موجودى طعم مرگ را خواهد چشيد پس چه خوبتر از اينكه انسان آگاهانه و هوشيارانه مرگش را انتخاب كند و بدانيد من راه خود را انتخاب و براى اداى تكليف، نياز اسلام، قرآن و كشور به خون به جبهه ها اعزام شده ام.

اى مادر عزيز قامتت را استوار نگه دار و سرت را بالا بگير و افتخار كن به اينكه تو و فرزندانت توانسته ايد به حال اسلام و مسلمين مفيد واقع شويد. مرا اى مادر رنجديده و داغدارم ببخش كه تو را رها كرده و بر من خرده مگير. چگونه مي توانستم نزد تو بمانم و به زندگى عادى و روزمره ام ادامه دهم در حاليكه دين و آيينم در معرض خطر افتاده و صداى هل من ناصر ينصرنى حسين (ع) بگوش مى رسد. خطبه هاى درد آلود على (ع) از نداشتن ياور و كمك در گوش هاى دل، طنين انداز است من مى دانم اى مادر و اى خانواده شهدا غمِ از دست دادن فرزند بسى مشكل است اما مگر غم از دست دادن حسين (ع) براى زينب (س) آسان بود، همانگونه كه من از آقا و سرورم درس جهاد و شهادت آموختم تو نيز از خواهر او درس استقامت و شكيبايى بگير. من از سرور و سالارم آموختم كه انسان نبايستى در اين زندگى نكبت بار غرق شود و منتظر بماند تا مرگ سراغ او بيايد مگر هر انسانى بيش از يكبار مى ميرد پس چه بهتر كه اين مرگ در راه خدا و براى رضاى خدا باشد.

ای برادران و خواهران و اى امت حزب الله، قدر اين انقلاب را بدانيد انقلابى كه ثمره و ميوه خون هزاران شهيد، معلول و اسير است و انقلابى كه باعث زنده شدن احكام اسلام گرديد و بعد از 1500 سال پرچم خونين اسلام را برافراشت و مي رود تا احكام خدا را زنده كند. همان اسلامى كه براى پا برجا ماندن آن، امام حسين (ع) در صحراى كربلا جان خود را فدا كرد، اى عزيزان بعد از 1500 سال فرزندانی از سلاله پاك پيامبر (ص) پرچم خونين كربلا را بدست گرفته و نداى هل من ناصر ينصرنى حسين (ع) را سر مى دهند و ما اكنون پرچمدار اسلام در جهان هستيم و بايستى تا آخرين نفس اين پرچم را برافراشته نگه داريم و نگذاريم لاله هاى خونين انقلاب پژمرده و دستاوردهاى آن به دست فراموشى سپرده شود تا روز موعود نزد رسول الله و شهدا رو سفيد باشيم. برماست كه خودمان و موقعيت هاى خود و رهبرمان و اسلاممان را بشناسيم و در راه شناخت آن قدم برداريم.

برادران عزيز امروز حسين (ع) تنهاست امروز فرزند فاطمه (س) در برابر سپاهيان كفر و شرك، بى ياور است امروز در كربلاى ايران، اسلام و كفر مقابل يكديگر ايستاده اند ما بايد نشان دهيم كه از تبار حسين و از ياران على هستيم و در اين راه از شهادت و كشته شدن باكى نداريم زيرا شهادت را نقطه اوج سعادت انسان مي دانيم.

برادران و خواهران عزيز به فكر آخرت خود باشيد آن روزى كه هيچ چيز به درد انسان نمى خورد، تنها اعمال نيك يا بد انسان با اوست، سعى كنيد نفستان را كنترل كنيد و هر روزه از او حساب بكشيد و تا وقت نگذشته به فكر باشيد و از خدا هم يارى بخواهيد كه ما را بر هواى نفسمان چيره كند. در همه كارهايتان نيت خالص كنيد و هر كارى كه انجام مى دهيد سعى كنيد براى رضاى خدا باشد تا موفق شويد و به خدا توكل كنيد و از ائمه كمك بگيريد تا از آزمايش الهى سربلند بيرون بياييد.

از برادران دانش آموزم تقاضا دارم به درس و تحصيل خود اهميت بدهند و هر كلمه اى را كه ياد مى گيرند همراه با تقوا و تعهد در زندگى بكار ببندند و بر معلمان گرامى و متعهد (واجب) است سعى كنند خود را بسازند و سپس در ساختن امانت هايى كه به آنها سپرده مى شود كوشش كنند كه واقعا مسئول اند و شما بايد با كوشش خود اميدهاى انقلاب را بسازيد و انقلاب را بيمه كنيد.

به نماز مخصوصا نماز جماعت و جمعه اهميت دهيد و از روحانيت دفاع كنيد و شما را قسم مى دهم كه نسبت به دستاوردهاى انقلاب و نسبت به جنگ و جبهه و مسائل نفاق افكن بى تفاوت نباشيد و نگذاريد بار ديگر خاكستر ذلت و خوارى بر چهره مسلمانان بنشيند. از امام پيروى كنيد راه شهدا را ادامه دهيد و جبهه ها را گرم نگه داريد.

خدايا تو آگاه هستى و از احوالاتم از خودم بهتر آگاهى، لذا به درگاهت استغفار مى كنم و اميد دارم كه مرا ببخشى.

خدايا من اول بنده تو هستم و بعد خدمتگزارى براى مردم لذا به درخانه تو واهل بيت رسول الله تو آنقدر ناله مي كنم و سر به سجده مى سايم تا اينكه شايد مورد قبول تو افتم.

خدايا بدانچه دوست مى دارى و به آن راضى هستى موفقمان دار و زندگى ما را سعادتمندانه قرار ده و مرگ ما را شهادت در راهت مقرر فرما.

والسلام

على اكبر گلينى

1363/12/15