وصیت نامه شهید محمد علی محبوبی فولادی / حمایت از تولید داخلی

نوید شاهد سمنان: محمدعلي محبوبي‏ فولادی بیستم خرداد 1344، در روستاي فولادمحله از توابع شهرستان مهدیشهر به دنيا آمد. پدرش علي‌اصغر، كشاورزي مي‌كرد و مادرش زينب نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. كارگر كارخانه نساجي بود. از سوي بسيج در جبهه حضور يافت. بيست و هشتم آبان 1362، در پنجوين عراق بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.

بسمه تعالى

ولا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون .( قرآن كريم )

گمان نبريد كسانى كه در راه خدا کشته می شوند مرده اند نه آنان زنده اند و در نزد خدا روزى مى خورند .

آفتاب زندگى روزى غروب مى كند چه بهتر است كه انسان با هدف مشخص و در راه خدا جان خود را نثار كند ، همانگونه ما از خداوند مى خواهيم كه در راه اسلام شهيد شويم. ربنا افرغ علينا صبرا و ترفقنا مسلمين . خداوندا ما را صبرو شكيبايى ده و ما را در راه اسلام شهيد كن.

با سلام و درود به پيشگاه مهدى موعود و نماينده بر حقش امام خمينى رهبر شيعان و مستضعفان جهان و با سلام و درود به ارواح پاك شهداى صدر اسلام از هابيل تا شهداى بخون خفته كربلاى ايران وصيتم را به حضور خانواده ام آغاز مى كنم:

اول باسلام حضور پدر عزيزم جمله اى را كه ابتدا مى خواهم بنويسم در مكانى است كه ياران همه مى گويند آنقدر در درياى خون شنا مى كنيم تا به ساحل پيروزى برسيم، نمى دانم ميدانيد كه شما هم فرزندتان شعارش همين است يا نه ، چون مرگ در هر مكان و هر زمان حتمى است چه خوش است كه انسان در بستر نميرد چون مردن در بستر ذلت است پس چقدر زيباست كه انسان شهادت در راه خدا را مرگ خود قرار دهد.

در اينجا با توجه به موقعيت زمانى بر همه ما واجب كفايى است كه در مقابل زورگويان و مشركين و كفار بايستم ، اكنون ما به امر ولى امرآنجا كه وظيفه اى مى باشد عمل نموده و خواهيم نمود . پدرجان اميدوارم كه ناراحت نباشيد فرزندتان نويد فتح كربلا و متلاشى شدن تمام قدرتهاى استكبارى در برابر جهان را بشما مى دهد. آرى تا كربلا راهى نمانده، اينجا چند كيلومترى پنجوين عراق است فاصله اى اندك با قافله اى بي شمار حسينى تاكربلا است. و نيز پدرجان مبادا ناراحت باشيد هر چند مشكل است انشاءالله كه هيچگونه مشكلى برايتان نيست چون پيامبر اسلام مى فرمايد : از امتان من هر كس خدا را يارى كند خدا نيز او را يارى مى كند شما با از دست دادن فرزندتان خدا را يارى كرديد مطمئن باشيد كه خدا نيز شما را يارى خواهد كرد پدرجان خداحافظ .

و اما مادرم سلام : اميدوارم كه آخرين سلام فرزندت را بپذيرى ، مادرجان ضمن بخشيدن فرزندتان وصيتى چند به شما مادر عزيز و گرامى دارم . اولين وصيت من اين است كه مبادا در سوگ من عزادارى كنى ،

دعا كن اى مادركه برنگردم من:

تو خواسته اى مادر كرببلا بينم              كنار قبر ششگوشه بنشينم

              مادر جان ، فكر مكن تنهايم                   خود حسين اينحاست در برم اى مادر

   غرش تير اينجا زمزمه شادى است        دامن سنگرها حجله داماديست

ناله جانبازان سرود آزاديست                 آيت حق اينجا بنگرم اى مادر

و ضمناً مادر جان :

هر زمان مادر نمودى ياد از قبر شهيد         گريه كن برقاسم و بر اكبر نيكو نهاد

كن رفيقان مرا تشويق در امر جهاد              تا بيايند آن عزيزان در كنار سنگرم

و اميد وارم شير پاكت را حلالم كنيد و هيچ ناراحت نباشيد ، خودم اين راه را انتخاب كرده ام

و شما بردران عزيز راه مرا ادامه داده و نگذاريد اسلحه من برزمين بماند و خواهران گرامى با حفظ حجاب خود مشت محكمى بر دهان ياوه گويان بزنيد، سياهى چادر شما رنگينتر از خون سرخ من است و ناراحت نباشيد.

و پيام من به شما ملت ايران اين است :

اول امام را تنها نگذاريد و در دعاهايتان امام را از ياد نبريد و جبهه ها را پر كنيد و از كمك به جبهه ها دريغ نورزيد و نمازها را در جماعت برقرار كنيد و شما اى ملت فولاد محله قرآن را بخوانيد و به فرزندانتان قرآن بياموزيد و فرزندانتان را به جبهه ها بفرستيد و با كار خود در زراعتها كه توليد كشور را بالا مي بريد مشت محكمي بر دهان ياوه گويان بزنيد. حمايت از دولت و ارگانهاى انقلابى را جزء وظايف شرعى خود قرار بدهيد و با دولتمردان همكارى كامل را بعمل بياوريد.

و در پايان با آرزوى طول عمر براى رهبر انقلاب و پيروزى رزمندگان شما خانواده گرامى و ملت عزيز ايران را به خداى بزرگ مى سپارم.

62/8/14 - محمدعلى محبوبى

منبع:کتاب وصیت نامه کامل شهدای استان سمنان / نشر شاهد / بنیاد شهید و امور ایثارگران استان سمنان