شهید «محمدمهدی دوعائی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «حال که امام امت و مرجع تقلید ما جهاد را مهم‌تر از فروع دین یعنی مهم‌تر از نماز و روزه می‌داند، پس دیگر چه تأملی، چه تأملی که عاقبت آن پشیمانی و آتش جهنم است، آتشی که بر اثر سهل‌انگاری در قبال خون شهیدان دامن‌گیر عده‌ای می‌شود.»
شهید «شهریار طاهری» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «خدایا! این قطره خون ناچیز و جان ناقابل مرا در راه گسترش اسلام از حقیر بپذیر!»
شهید «مصطفی دوست‌محمدی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «اگر گلوله شما قلب سربازان امام زمان(عج) را سوراخ کند، باز هم صدا می‌زنند: اسلام پیروز است، چون که این‌ها در دانشگاه امام حسین(ع) درس خوانده و شجاعت و شهامت را از رهبرشان حسین‌بن‌علی(ع) یاد گرفته‌اند.»
شهید «ابوالفضل نیکذات» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «به نامش که زندگی‌ام به‌خاطر اوست و شدنم به‌خاطر اوست و شدنم در جهت اوست و معشوق و معبود و مرادم اوست. در این جاست که می‌گویم: شهادت، سرآغاز پایندگی است.»
به مناسبت سالروز شهادت شهید «حسن عربی» دست‌نوشته این شهید گران‌قدر برای علاقه‌مندان منتشر می‌شود. در گزیده‌ای از دست‌نوشته‌های شهید در وصیت‌نامه‌اش می‌خوانیم: «درود بر تو ای پدرم که با امضا کردن رضایت‌نامه من، شهادت‌نامه مرا امضا کردی.»
شهید «حسین ملک‌بالا» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «مادرم! از من ناراحت نباشید، چون هدفی دارم و آن هدف حق است.»