شعر جدید غلامرضا کافی در واکنش به حمله رژیم غاصب صهیونیستی به خاک ایران
نوبت ماست که بی نوبتیان برخیزیم
شیر شوریم که بی بَبر بَیان برخیزیم
شرر اندوخته ی سنگِ فِسانیم امروز
آتش خانه ی آن شب نَفَسانیم امروز
زود باشد که همه تیغ دو دم برگیریم
خبر از قلعه ی بی صاحب خیبر گیریم
مانه آنیم که از خصم عنود اندیشیم
مؤمنانیم، کی از قوم یهود اندیشیم
سیل کوهیم که خرسنگ به فرسنگ آریم
عرصه بر لنگ اٌلاغانِ دَغا تنگ آریم
گُربه را جنگ به حرف است و به گفتار آری
شور بختی است که غُرّیم به کفتار آری
شیر اگر هست بگو تا به ستیز آویزیم
اژدر ِهفت سر ِمعرکه را خون ریزیم
شب تار است بسازیم شبیخون اینک
جاده، بیجاده کنیم از رگه ی خون اینک
گرچه امروز در این معرکه ها تنهاییم
اُمّت واحده را معنی روشن ماییم
اُمّت واحده کو?,بَدره ی پُر را بَرده
نیست اُمّید به حُکّام شکم پرورده
نیست اُمّید به حُکّام ِ حرامی مَسلَک
گول و غولند که در شهوت و شب مُستَهلَک!
لوک شَپِات زن و کف به دهن آورده
اَستر میخ کن و داغ زده، رَم کرده
اسب رایض کُش و در غاشیه دندان بُرده
شترِ شور چِش ِ دست شبان آزرده
امت واحده خود چیست? پریشان افکار
جمع پاشیده ی ترسیده ی طاقت افگار
رمه ی گرگ زده در شبِ مهتاب مُحاق
یا نه چوپانِ هراسیده ی هی هی شلتاق!
آری امروز در این معرکه تنها ایران
امت واحده را مسکن و مأوا ایران
حالیا امت اسلام ندارد حالی
نیست از غیرت معهود در او مثقالی
اَبر این گریه ز خود برق نخواهد انگیخت
امت واحده از شرق نخواهد انگیخت
وَحدَهُ وحدَه به این قومِ مُشَتَّت چه کند?
موجِ بی واهمه با کاهلی ِ بَط چه کند?
ترسم آن روز که غوغای قیامت خیزد
اُمت واحده در دامن کفر آویزد
مانه آنیم که از خصم عنود اندیشیم
مؤمنانیم، کی از قوم یهود اندیشیم
امت واحده برخیز که تکلیف این است
بر تن خویش کفن پوش که تشریف این است!
انتهای پیام/ ر
