شهیدی که از همان ابتدای تحصیلش، تدریس کرد

به گزارش نوید شاهد زنجان، شهید «ابراهیم اصغری» چهارمین فرزند خانواده خود بود. او در یکی از ظهرهای بهاری سال ۱۳۳۶ که صدای دل نواز اذان می پیچید به دنیا آمد. سه ساله بود که برادر بزرگترش از دنیا رفت و او تنها پسر خانواده شد. در سال ۱۳۴۳ وارد دبستان خاقانی زنجان شد. خواهرش در این باره چنین تعریف می کند: برادرم ابراهیم از همان روز اول که از مدرسه برگشت، کنارم نشست و از آنجا و دوستانی که پیدا کرده بود، صحبت کرد. دفتر مشقش را از کیف بیرون آورد و گفت: آقا معلم گفته باید اینها را بنویسی. دفترش را به طرف من گرفت. با تعجب گفتم من که بلد نیستم( پدر نگذاشته بود به مدرسه بروم . آن وقتها وضع طور دیگری بود، دخترها کمتر به مدرسه می رفتند.) گفت: باید بنویسی وگرنه مدرسه نمی روم. مجبور شدم شبیه آن چیزی را که برایش سر مشق کرده بودند بنویسم و هر روز همین برنامه بود ولی کم کم نوشتن یاد گرفتمو من هم پا به پایش می نوشتم و می خواندم.

خودش هم درسش خیلی خوب بود. همیشه بیست می گرفت. دوران دبیرستان را در امیرکبیر در سال ۱۳۴۹ شروع کرد. آنگاه وارد دانشسرای مقدماتی زنجان شد و در خرداد ماه سال ۱۳۵۴ فارغ التحصیل شد. شهید اصغری به خاطر کفالت از پدر، در  نوزدهم بهمن سال ۵۵ کارت معافیت از خدمت خود را گرفت.

او که هنوز نوجوانی بیش نبود و باید چون دوستانش مشغول دوران خاص خودش می بود درعالمی دیگر سیر می کرد و با شعر های مقاومت فلسطین روح ملول خود را تسکین می دهد:

به یادهایی که تا جاودان ادامه دارد                                به خاک خونین کفر قاسم و دیر یاسین

هنوز سه سال به پیروزی انقلاب مانده بود اما در درون او انقلابی دیگر بود. او شاه و رژیم شاهنشاهی را به خوبی می شناخت و زمانی هم که در دانشسرا مشغول تحصیل بود پرده از این ماجرا برداشت و به عمال پلید پهلوی اعتراض کرد.

شهید معزز پس از مجاهدت های بسیار در جبهه، نوزدهم دی۱۳۶۵‏، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مدفن او در مزار پایین شهرستان زنجان واقع است.