دوستی ما باید تنها برای خشنودی و تقرب به درگاه خدا باشد
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید محمدعلی مشهد دوم فروردین ۱۳۴۳ در روستای امیرآباد از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش رمضانعلی و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و دوم دی ۱۳۶۵ با سمت فرمانده گردان در شلمچه بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
گزیده‌ای از نامه شهید به دوستانش:
توصیه‌ای برای هدایت
ما همه متحد شدیم تا بتوانیم گلیم اسلام را از آب بیرون بکشیم. ما همه باید متحد شویم تا اسلام را از معرکه‌های نبرد، سرافراز و با فتح نهایی خلاصش نماییم. باید متحد شویم تا ظالمی نماند و ظلمی نباشد و عدالت و دادگستری بر عالم حاکم گردد.
برادرم محمد! پا به عرصه جهاد و نبرد مگذار مگر آن که با آنچه که نیاز است از سرزمین و موقعیت، خطی که می‌خواهی در آن آفند کنی توجیه شوی. عزیزم! نیرویی را که هدایت می‌کنی باید بداند که چه می‌خواهد بکند و وظیفه او چیست و برای چه پا به عرصه نبرد می‌گذارد.
محمدجان! وقتی نیرو دانست که می‌خواهد چه کاری انجام دهد باید معرفت به منطقه عملیاتی و پدافندی پیدا کند تا موفقیت با حول و قوه خدا بیشتر باشد و با نیرویی وارد عمل شود که از جهت روحی، معنوی و آموزش‌های نظامی خودش را آماده نبرد سنگین و پی‌درپی کرده باشد.
محمدجان، داداش گرانقدرم! هرگز محبت‌های گرفته شده از اخلاق الهی شما را فراموش نمی‌کنم چون محبتی که برای او و نشأت گرفته از آن محبت باشد فراموش شدنی نیست.
داداش‌جان! آنچه بر خود می‌پسندی بر ما بپسند و در حد شديدتر و نیاز بیشتر که خود آگاه هستی به این امر. شب چهارشنبه شب کسب شفاعت از چهارده معصوم و اولیا و ائمه اطهار است، فراموشت نمی‌کنم.
(بخشی از نامه شهید به دوستش، محمد یعقوبی)
بیشتر بخوانید: بسیجیان؛ یاوران بی‌پیرایه برای راه ماندگان در ظلمت شب‌های بی‌کسی‌اند
دوستی ما تنها برای خشنودی خدا است
من لایق نیستم با شما دوست باشم اما فقط هدف چیز دیگری است که به من کمک خواهد کرد.
امیدوارم، دوستی ما تنها برای خشنودی خدا و کمک در راه تقرب جستن به او باشد؛ یعنی آنچه که باعث شد تلاش نمایم تا با شما دوست شوم.
(بخشی از نامه شهید به دوستش، ناصر رهایی)
بیشتر بخوانید:خداوندا! مرا نسبت به مکتب اسلام اهل درد کن و از درد و غم‌های شخصی رهایی‌ام ده
پروردگارا! ما را به وظیفه‌مان آشنا و توفیق عمل به آن را عنایت کن!
دوستان و عزیزان این وادی، خدمت شما سلام می‌رسانند و حالشان خوب است و دوران خوبی از زندگی‌شان را سپری می‌کنند. آنچه موجب رنجش خاطر این حقیر است، جدا شدن از شماست، آن هم چون رضای خدا در آن بوده هیچ مسئله‌ای پیش نمی‌آید.
پروردگارا! بر طول عمر امام بیفزا و ما را از هدایت شدگان قرار ده و ما را به وظیفه‌مان آشنا و توفیق عمل به آن را عنایت کن!
امید می‌رود خدمت‌مان را همواره به یاد داشته باشید و ذکر خیر ما نزد شما بوده باشد.
(بخشی از نامه شهید به دوستانش)
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی
