زندگینامه شهید "عبدالحسین چراغی"
جمعه, ۱۵ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۱۷
نوید شاهد_ شهید عبدالحسین چراغی رزمنده و دلاورمردی از ارتش دلیران و مجاهدی عارف بود که گروهک‌های ضدانقلاب در مهاباد، شهد شیرین شهادت را در کامش ریختند.

به گزارش نوید شاهد همدان، شهید سرافراز عبدالحسین چراغی دوم فروردین ماه ۱۳۴۲ در میان شادی و شعف آغاز بهار در خانواده‌ای مذهبی و متدین در شهر لالجین به دنیا آمد. دوره دبستان و راهنمایی را در مدارس رضوان و آیت الله کاشانی گذراند و با پایان دوره راهنمایی دیگر به تحصیل ادامه نداد و خیلی زود جذب بازار کار شده و در صنعت سفال و سرامیک مشغول گردید تا استعداد سرشارش را در صعنت رو به گسترش سرامیک و کاشی پزی به کار بگیرد.
تازه به سن بلوغ رسیده بود که زبانه‌های آتش خشم ملت دامن رژیم طاغوت را گرفت و ایشان آهنگ مبارزه کرد، به خیل یاران خمینی کبیر پیوست و نقش ارزنده‌ای در این میان ایفا کرد. با شروع جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق به ایران و انقلاب تازه اش در شهریور سال ۱۳۵۹ مانند همه آزادمردان و میهن پرستان شغل خود را رها و دفترچه آماده به خدمت گرفت و آماده حضور در جبهه‌های حق علیه باطل شد و از طریق ارتش جمهوری اسلامی آماده خدمت برای انقلاب و جنگ گردید.
شهید گرانقدر عبدالحسین چراغی بعد از گذراندن آموزش‌های نظامی برای گذراندن دوره خدمت به لشگر ۶۴ پیاده ارومیه منتقل شد تا در کوه‌های سر به فلک کشیده غرب کشور به حراست و دیده بانی بپردازد. مقر اصلی ایشان پادگان قوشچی ارومیه بود که هرگاه ضرورت دیده می‌شد برای دفع غائله خودفروختگان وطنی و یا برای دفع تجاوز لشگر اهریمنی صدام و استکبار اعزام می‌شد.
یک بار که برای مرخصی آمده بود در مقابل خواهش مادرش که مواظب خودت باش و حتی الامکان سعی کن در جای راحتی خدمت کنی گفته بود: مادرجان مرگ در هر حال و هر جا که باشی تو را می‌یابد و به سراغت می‌آید و چه بهتر که این مرگ در جبهه و شهادت باشد.
شهید والامقام عبدالحسین چراغی شهادت را برای خود سعادت می‌دانست و از این رو هیچ واهمه‌ای از مرگ نداشت، به همین دلیل هم بود که ماه‌های متوالی در غرب کشور در مقابله با اشرار و خودفروختگان دمکرات و کومله مبازره و جانفشانی کرد و همواره این شعر را زمزمه می‌کرد:
در سنگر اگر به خون شناور گردم
ور مثله و قطعه قطعه پیکر گردم
بهتر ز هزار سال عمر است که من
تسـلیم به دشمن ستـمگر گردم
بر همین اساس شهید جان برکف؛ عشق به مهین را بر همگان ثابت کرد و در دوازدهم اردیبهشت ماه ۱۳۶۲ بعد از ماه‌ها مبارزه و جهاد در راه عشق و ایمان، در مقابل دشمنان دین و میهن، در مبارزه با عوامل داخلی دشمن و درگیری با گروهک‌های مزدور کومله و دمکرات در مهاباد بر اثر اصابت تیر مستقیم سرسپردگان شیطان بزرگ به درجه رفیع شهادت نائل گردید و روح پاکش با شهدای بدر و حنین و عاشورا همنشین گردید.
روحش شاد

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده