خاطره
شجره طیبه /از كمك به ديگرا ن دريغ نمي‌ورزيد/ خاطراتی از شهید سیدمحمد مهدوی
گاهي كه ما مي‌گقتيم تو خسته‌اي استراحت كن مي‌گفتند هيچ وقت از كمك به ديگران دريغ نورزيد همين‌ها توشه‌هايي براي آخرت خواهد بود.
نوید شاهد کردستان:محمد مهدوي فرزند
سعيد در سوم خرداد 1304 در شهر سقز پا به عرصه هستي نهاد دوران كودكي را در دامان
پر مهر و محبت والدينش سپري نمود و در 7 سالگي به مدرسه رفت تحصيلات ابتدائي را تا
پايان ششم نظام قديم با موفقيت پشت سر نهاد در دوران نوجواني به‌منظور كسب معاش و اداره
زندگي به كار آزاد روي آورد و پيشكار نانوائي شد
و در همين شغل به فعاليت پرداخت
در جواني ازدواج نمود و زندگي جديدي را پايه‌گذاري كرد و سرانجام پس از عمري زندگي باعزت و تلاش براي كسب روزي حلال در اول ارديبهشت ماه 1359 زماني‌كه عوامل استكبارجهاني و اشرار ضد انقلاب شهر سقز را به اشغال خود درآورده بودند بر اثر اصابت تير شديداً مجروح و پس از يك هفته بستري شدن در بيمارستان انقلاب اسلامي شهر بوكان به سراي باقي شتافت و به درجه رفيع شهادت نائل آمد.
«از كمك به ديگرا ن دريغ نمي‌ورزيد»
با وجود اينكه از صبح تاشب كار مي‌كرد و خسته به منزل مراجعه مي‌نمود آثار خستگي را بروز نمي‌داد و با اهل خانه و فرزندانش با روي گشاده و مهرباني برخورد مي‌كرد در آن حال هر وقت كسي براي انجام كاري و يا كمكي به او رجوع مي‌نمود با تمام وجود او را مي‌پذيرفت و در حد توان به او كمك مي‌كرد و گاهي كه ما مي‌گقتيم تو خسته‌اي استراحت كن مي‌گفتند هيچ وقت از كمك به ديگران دريغ نورزيد همين‌ها توشه‌هايي براي آخرت خواهد بود.[1]
