با پیروزی انقلاب اسلامی و حضور نامشروع عوامل خود فروخته و گروههای ضد انقلاب از حقانیت جمهوری اسلامی دفاع کرد و بر علیه احزاب و گروههای نفوذی و وابسته به استکبار افشارگری و سخن می گفت.همین امر موجب شد وی را دستگیر کنند و مدتی تحت اذیت و آزار ضد انقلاب قرار گرفت....
نويد شاهد كردستان:

یک سال بیشتر از شهادت برادرش نگذشته بود.برادرش حسین در هشتم خرداد ماه سال 1362 مصادف با 19 رمضان در یکی از روستا های بانه به نام «بژی»که به همراه گروه ضربت در تعقیب ضد انقلاب بودند،به هنگام اقامه نماز در حالی که چند متری از دوستانش فاصله گرفته بود به شهادت رسید.

در کودکی مادرش دار فانی را وداع گفت،به علت نبود مدرسه در زادگاهش از یادگیری علم و دانش محروم ماند.در کنار پدر و سایراعضای خانواده به کار کشاورزی که شغل غالب روستائیان بود مشغول شد.

اگر چه در هیچ مدرسه ی درس نخوانده بود،امّا هوش و ذکاوت سرشارشان وی را از سایر هم سن و سالانش متمایز کرده بود.

در همان سنین جوانی تاب تحمل ظلم و ستم عوامل رژیم ستمشاهی را نداشت و به همین دلیل تحت تعقیب ساواک قرارگرفت.به ناچار چند سالی به کشور عراق گریخت. با شکل گیری انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) در سال 1357 به شهر بانه برگشت ودر کنار مردمان خدا جوی شهر و دیارش در مقابله با رژیم منحوس پهلوی در تظاهرات ها حضور پیدا می کرد.

با پیروزی انقلاب اسلامی و حضور نامشروع عوامل خود فروخته و گروههای ضد انقلاب از حقانیت جمهوری اسلامی دفاع کرد و بر علیه احزاب و گروههای نفوذی و وابسته به استکبار افشارگری و سخن می گفت.همین امر موجب شد وی را دستگیر کنند و مدتی تحت اذیت و آزار ضد انقلاب قرار گرفت.

بعد از رهائی از اسارت گروههای ضد انقلاب جزو اولین کسانی بود که به صف سپاهیان اسلام پیوست.

پس از سال ها ایثار و از خود گذشتگی و پاسداری از کیان جمهوری اسلامی ایران در سن 66 سالگی با زبان روزه مورد هجوم هوایی دشمن بعثی قرار گرفت ودر روز 15 خرداد سال 63 دعوت حق را لبیک و خونین بال به درجه رفیع شهادت نائل گردید و در قبرستان سلیمان بگ بانه درکنارهمرزمان شهیدش مأوا گرفت.

بر گرفته از خاطرات خانم آمنه صدیقی همسر شهید:

علاوه به زبان مادری ،به زبان های فارسی و عربی مسلط بودند.به مسائل روز خیلی آگاهی داشتند و مردم منطقه در حل مسائل و مشکلاتشان برای مشورت به او رجوع می کردند و او هم با استقبال و روی گشاده در حد توان حلاّج مشکلاتشان بود و کمک می کرد.

در روز هایی که در روستای خوری آباد سکونت داشتیم،اغلب مردم فقیر بودند و وضع مالی ضعیفی داشتند. در کمک به نیازمندان در حد توان کوشا بودو برای بعضی از آنها جیره ماهانه تعیین کرده بود.

به فرزندانش همواره تأکید می کرد، به یاد خدا باشید و قبل از انجام هر کاری آن را با قوانین الهی بسنجید و ضمن تشویق به انجام فرائض دینی به ما توصیه می کردند که این انقلاب با زحمت رهبر کبیرانقلاب حضرت امام خمینی(ره) و خون هزاران شهید به دست آمده ،باید قدر آن را بدانیم و حافظش باشیم. [1]




[1]- برگرفته از کتاب خرداد خونین.


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده